Kırmızı gözlük

 

–Uyyyy,yerim ben seni, yerim! Muck.. Ölürüm teyzesi, ölürüm ben.

–Kız adam gibi sevsene. Ne mıncıklıyon oğlanı.

–Ay , n’apiyim abla? Dayanamıyom bu velete. Yerim ben bunun başını, kıçını.. De mi lan?

–Kız sen sapıttın mı ? Ne vuruyon oğlanın orasına. Hadım mı edencen çocuğu ?

–Ay abla !.. Bu yaşta  bunlarla oynadın  oynadın.  Sonrasında  bir  havalara  giriyor bunlar. Erkek milleti di mi? Benim oğlan şimdiden banyoya sokmuyor artık  beni. Kendi  başına yıkanacakmış. Adam olmuş ya !

–Al kahvelerde geldi, şöyle köpüklü köpüklü…

Çocuğu bırak yere , 2 dakka keyif  yapalım… Aaaaa! Koluna n’oldu kız ? Kız yoksa ?… Ay eli kırılsın. Yine mi başladı seni dövmeye? Hani bir daha elimi sürmem diyordu…

–Ya yok be abla. Öyle hafiften bir tartışma…

–Kız tartışması mı var.? Herif resmen bir güzel benzetmiş seni. Başka yerinde bir şey var mı? Tabii, akıllandı adam, artık gözüne gözüne çalışmıyor.

–Ya abla, bildiğin gibi değil, yani…

–Kızım sen dayak manyağı mı oldun? Niye koruyorsun adamı? Neyi bildiğim gibi değilmiş…

–Ya vallahi uzun süredir dövmüyordu. Bu sefer ben kaşındım.

–La havleve la kuvvete… Kız sen manyak mısın? Ne demeye kaşınıyon? Bir anlat bakalım.

–Dün öğlen kaynım gilden gelirken, araba da devamlı Yavuz’un gözlüğünü kullandım. Ne yapıyım? Güneş karşıdan karşıdan bir vuruyordu ki… O da araba kullanıyor ya, bir gözlüğü paylaşamadık. ışıklardan sonra yeni yapılan alışveriş merkezi vardı ya! oraya girdik. Ben zannettim supermarkete girecez, tuttu kolumdan,  oradaki bir gözlükçüye  giriverdik. Öyle apar-topar..” Hadi seç bakalım bir güneş gözlüğü ” dedi. Anam ben nasıl seçiyim? Dünya kadar gözlük var.   ” yok- mok ” dedim, faydası yok. İlle seçecem bir tane. Fazla üzerine de varamıyom, sağı-solu belli olmaz. Ancak, şu 3 aydır iyiyiz… Neyse, tezgahtar geldi. 1-2 tane gözlük çıkarmaya başladı.Ben anlamıyom.Bizimkine bakıyom, o da bir şey söylemiyor. Hayır, huyunu da biliyom. Alayım, sonra beğenmezsem değiştiririrm desem, ona da izin vermez. Tegahtar da konuşmaya başladı;

” İşte,hanımefendi, bu çok güzel oldu, bu yüzünüzü tam kavradı.Bak ne kadar alımlı oldunuz ” falan gibi şeyler söylüyor. Baktım, Yavuz sinirleniyor gibi. Tezgahtar hala konuşuyor :

”  Yüzünüz çok güzel, hele gözleriniz. Şimdiye kadar neden bir gözlük takmadınız?  Doğru değil” gibi şeyler söylüyor. Anam ne çenebaz herifmiş, bir görsen.

–Eee,herhalde.Tezgahtar adam.

–Adam tezgahtarda, bizimki kazma. Ne yapacağı belli mi olur? Ama bir şey söyliyim mi, bir taraftan da hoşuma gitti kız. Bizim kazmanın yanında birileri bana iltifat ediyor. Mahalleden birileri olsa Yavuz, şimdiye çoktan girişmişti adama ama, bu başka. Adam bir nazik, bir kibar ki, sorma gitsin. Artık şöyle gözlük alırsam eşarbımı da açmazmış, böyle -kırmızı olursa beni daha bir açarmış,. Hem zaten çok gençmişim de, eskittiğim gözlük olsunmuş, İlerde siyah-kahve gözlükler zaten takacakmışım, kocalar ne için varmış? falan.

–Eee ! Yavuz ?

–Yavuz da ses yok. Duvar gibi. Neyse 300 lira bayıldık. Kırmızı bir gözlük aldık, Anlayacağın 3 kuruş fazla olsun, kırmızı olsun dedik. Beyefendi, eve gelinceye kadar tek kelime etmedi. Eve geldik,daha kapıdan girer girmez, ” Sen de ne meraklıymışsın birilerinin sana kur yapmasına ? ” dedi, kavgamız başladı. Söylendi de söylendi. Ay abla ! Bunca yılın evlisiyim, Yavuz’un beni bu kadar sevdiğini hiç bilmezdim. Adam bayağı-bayağı beni kıskanmış. Ben de salak gibi, daha da kıskandırayım diye  ” kadın ruhundan anlayanlar da var elbet ” dedim mi ?   Adam çileden çıktı.  Bir vurdu… Feleğim şaştı. Sonra o da pişman oldu.  Geldi ,gönlümü almaya çalıştı salak.  Okşamaya falan başladı, sonrasını sorma gitsin..

–Neee? Kız yoksa o kavganın üstüne…

–Ay oldu bir kere işte.Sorma…

–Tuu! Tövbe -tövbe.Hakkaten sapıtmışsınız siz.

–Ama abla,nasolsa öyle de dayak yiyoz böylede.Hiç olmazsa sonu böyle olsun.

–Kız gözlük nerde ?

–Kahve mi içiyim, getirecem. Onu diycem. Çok ta güzel bir gözlük. Şimdi daha bir sevmeye başladım da..

–Eeee?

–Yavuz… ” Taktırmam sana o gözlüğü  ”diyor. Başka yerden bana yenisini alacakmış.Ben de istemiyom.

–Niye? Şimdiye kadar gözlüğün mü vardı? Onun için kötü olmaya değer mi ?

–Değer abla. değer. Bu gözlük benim gözümü açtı. İnsanın yakınları tarafından değerinin bilinmesi önemli. Birini seviyorsan bunu ona söyleyeceksin. Hissettireceksin. Yavuz, beni kırsaçlı, göbekli, orta yaşlı bir tezgahtardan kıskandıysa, bu kırmızı  gözlük sayesindedir Haa, Bak unuttum. Gülmekten yerlere yatacaksın.

–Gülme de adam gibi anlat şunu.

–Hah hah! Ben de normal değilim anam. Dayaktan sonra feleğim şaştı ya, Yavuz’a diyorum ki ” Yavuz,bizim bu hayta okumayacak. Belli. Bu yaz onu bir işe sokalım,belki meslek öğrenir ” O da  ” olur,bizim  marangozcu Halim ,çırak arıyordu ” dedi.

Tak lafı yapıştırdım., ” Oğlumu keresteden falan uzak tutacam.Adam olsun,insan içine çıkmayı ,kadına değer vermesini öğrensin. Optisyen yapacam oğlumu ”

Bu belimin altında ki morluk ta o zaman oldu.

.

Metin TURANLI