Gelincik

Hayatımız bir tarlaya benzemektedir.

Kimi zaman ekilmekte, kimi zamanda nadasa kalmakta. Hayat tarlasında fark edilmeyi bekleyen gelincik gibiyim. Etrafım sorunlar ile çevrili. Sanki yabani otlar bürümüş, sarmaşıklar ile sarılmış boğulmak üzereyim.

Uzun süre varlığımı sürdürmek ayakta kalmak istiyorum. Sesimi duyurmak bende varım buradayım diye bilmek. İşte bunları düşünmekteyim mesleğim için.

Meslekte, çoğumuz 30- 40 senesini geçirmiş insanlarız. Hep birlik ve beraberlikten bahsettik, oda olunması için çaba harcadık ve harcanıyor da. Ha olur muyuz onu pek bilmiyorum. Türkiye de işçisi, memuru, emeklisi, iş adamı, çiftçisi sizin anlayacağınız tüm meslek örgütleri yaşadığı sorunları ülkesindeki idarecilere duyurmak ve anlatmak maksadıyla federasyonlar kurmakta ve bunun üst kurulu olan konfederasyon suretiyle seslenmekte.

Gayesi aynı amaçlara hizmet etmek üzere kurulan konfederasyona bağlı olan derneklere niye üye olmakta kendimizi geri çekiyoruz.

Bunu anlamakta güçlük çekiyorum.

Konfederasyon; ortak menfaatlerini gerçekleştirmek, her türlü sorunları ve sıkıntıları ferdi sorun olarak değil tüm meslektaşın sorunummuşçasına ilgili bakanlıklara, mercilere ileterek, optisyenlik müesseselerinin hak ve hukukunu kamu kurum ve kuruluşları nezninde korumak, birlik, beraberliğimizi ve varlığımız hissettirmektir.

Değişen ve gelişen Türkiye’ mize ayak uydurmak 76 milyon insana vermiş olduğumuz hizmetlerin önemi ve değerini onurlu bir şekilde anlatmaktır.

Bizlerde mesleğimize hizmet veren, vermek için gece gündüz demeden yollara düşen insanlara vefa borcumuzu onlara köstek olarak değil destek olarak, lafla değil üye olarak göstermektir.

Mesleğimiz, kendimiz ve sevdiklerimiz için bunu yapmak zorundayız. Birbirimizin dertlerini ancak bizler anlarız. Dertlerimiz ellere şarkı gibi gelir.

Hayat tarlasından koparılarak bir kenara atılarak, ayaklar altında ezilme korkusu yaşamamak için gelincik tarlasında buluşmak ve güzel şeylere imza atmak dileğiyle tüm meslektaşların bayramını kutlar nice aydınlık bayramlar dilerim….

Metin Küçükvarol