6’ıncı MADDE

İslam dininin ilk emri “oku” dur. Bu emir ile okumanın insan hayatında ne kadar önemli olduğunu göstermektedir.

Okumak elde edilen bilgileri paylaşmak demektir.

Ne yalan söyleyeyim şu an okumadığımızdan, dolayı kendi cezamızı kendimiz çekmekteyiz.

5193 sayılı kanunu, ona bağlı çıkartılan yönetmeliği bir kere olsun dikkatli okumamışız. Yasal mevzuatlar çerçevesinde mesleğimizin hak ve hukukunu işte bu yüzden hep kaybetmişiz.

Belki biliyorsunuz veya bilmiyorsunuz biliyorsanız da yine hatırlatayım. 5193 sayılı kanunun 6 ıncı maddesi “Optisyenler, yalnız koruyucu gözlükleri, güneş gözlüklerini ve göz hastalıkları uzmanı tabipler tarafından verilen reçetelerde yazılı numaralı gözlük camlarını, her türlü lensleri, optik görme gereçlerini ve gözlük çerçevelerini satabilirler……………..” hükmü yer alıyor.

Koruyucu gözlüklerini kim satıyor hırdavatçılar spor malzemesi satan yerlerde ve internet sitelerinde. Güneş gözlükleri; giyim mağazalarında, işportacılarda, marketlerde satılmakta. Lensleri ise medikallerde, internet sitelerinde ve kozmetik ürünler satan yerlerde satıldığını hepimiz bilmekteyiz.
Okumadığımızdan, okuduğumuzu irdelemediğimizden ve paylaşmadığımızdan dolayı kanunla belirtilen malzemeleri optisyenlik müesseseleri dışında ilgisiz bilgisiz kişilerce icra etmek üzere teslim etmişiz.

Sizin anlayacağınız, vatandaşlara gözlük satarak daha net görerek yaşam standartlarını yükselmek için çaba sarf ederken biz gözlükçüler gözümüzü kapatmışız.

Kanun ve yönetmelikleri es geçerek, davul ile tokmak aynı yerde olduğunu fark etmeyerek kanun ile verilen haklarımızı ilgisiz Bakanlık kapılarında arayarak kendimizi kandırmışız. Kendimizi belli konulara hapis ederek, kanun ve yönetmelik hakkında münazara etmekten, sesli düşünmekten korkup, şikâyetlerimizi sessizce yakın çevremize, birbirimize anlatmayı yeğlemişiz.

Yaşadığımız sıkıntıları, ancak okuyarak ve sesli düşünerek işimize odaklanmak suretiyle engelleri aşacağımızı düşünmekteyim.

“Bazıları bilgi pınarından içerler, bazıları da sadece gargara yaparlar.”

(E.C. Mckenzie)

Cemil Öztürk