VEKİLE BİR GÖZLÜK İÇİN 400 TL, SGK MENSUBUNA 40 TL SAĞLIK YARDIMI YAPILMASI HAKKANİYETLE ADALETLE BAĞDAŞIR DEĞİLDİR.

TBMM Başkanlık Divanı, Başkan Mehmet Ali Şahin başkanlığında toplandı. Milletvekillerinin aldığı gözlük camı ve çerçeve ücretleri de artırıldı. Buna göre, milletvekillerine 1999′dan itibaren ödenen 80 TL’lik gözlük camı ücreti 150 TL’ye, çerçeve için ödenen 100 TL ise 250 TL’ye çıkarıldı .
2002’den bu yana devletin sağlık harcamalarının 4 kat artarak 36 milyara ulaştı. Medula ilaç provizyon sitemine günde 1.200.000 ilaç reçetesi girilerek hak edişi onaylanıyor. Buna karşın Medula Optik provizyon siteminden girilen günlük gözlük reçetesi sayısı 13–14 bin adet. Gözlüğün Sağlık harcamaları içerisindeki payı %1 birden az.  4500 gözlükçüye ödenen gözlük fatura tutarı aylık 22–23 trilyon civarında. İlaçta bu rakam bir katrilyon civarında.3 yılda bir çerçeve hak edişi yenilenebiliyor. Bu oldukça uzun bir süre, normalde iki yılda bir çerçevenin yenilenmesi gerekir. Sürenin 2 seneye düşürülmesi, körlüğe neden olan hastalıkların önlenmesi için koruyucu sağlık hizmeti görevi yapıyor.   Yayınlanan istatistik tablolar incelendiğinde, İlaç Hastane ve tedavi hizmetleri 4 misli artarken gözlük harcamaları, giderek düşmektedir. Tüm gözlükçülere ödenen bir yıllık bedel 4-5 günlük ilaç ya da tedavi yardımı kadardır. 2002 den 2009 ‘a kadar gözlük fiyatlarında bir zam olmadığı gibi, tersine sürekli dramatik fiyat düşüşleri yaşanmıştır. Bu uygulamadan sadece gözlükçüler değil vatandaşlarımızda mağdur olmaktadır. Diğer sağlık harcamaları 4 misli artarken, Gözlük Fiyatları sürekli neden tasarruf gerekçesi ile baskı altında tutuluyor ve aşağı çekiliyor?

Batı ülkelerinde gözlük kullanma oranı %55–60 lar civarındadır. Çünkü kökeni Avrupa’da el sanatlarına dayanan gözlükçülük mesleği Optometri ile bütünleşerek birinci basamak koruyucu göz ve görme sağlığı mesleğine dönüşmüştür. Bu sayede bireyler çok hızlı kolay ve ucuz olarak görme testine ulaşmaktadır. Ayrıca, tespit edilen hastalıklar hekime zamanında sevk edilerek, tedavi hizmetlerinden de tasarruf sağlanmaktadır.

Dünya Sağlık Örgütü verilerine göre körlük oranı ülkemizde, AB ülkelerinden yüksek ve binde dört’ün üzerindedir. Körlüğün ortaya çıkışında çoğu kez ağrı hissedilmediği için kişinin hastaneye gitmesi, dolayısıyla körlüğün önlenmesi mümkün olmamaktadır.  Koruyucu sağlık hizmetleri sunulmazsa bu faciaya dönüşür. O zaman devlet sağladığını düşündüğü tasarruftan, misli ile fazlasını harcama durumunda kalır.  Konuya ticari değil mesleki yaklaşarak analiz etmek gerekir. Maalesef Ülkemizde gözlük kullanma oranı bu paradokstan dolayı %15 leri aşamamaktadır.

Ülkemizde gözlük kullanma oranlarını Batıdaki seviyelere taşımalıyız. Bu sayede Toplumun eğitim kültür seviyesini yükseltebiliriz. Trafik kazalarında can mal ve iş gücü kaybında ülke ekonomisine çok ciddi rakamlarda kazançlar sağlanacağı gibi, sunulan koruyucu sağlık hizmetleri sayesinde, hastalıklar hızlı ve zamanında hekime yönlendirileceği için tedavi hizmetlerinde de büyük tasarruflar sağlanacaktır.

Hastalığı tedavi etmeyi beklemekten çok, hastalığın ortaya çıkmasını önleme(Koruyucu göz ve görme sağlığı hizmetleri) çalışmaları yapmak gereklidir. Koruyucu sağlık uygulamaları gündeme alınmadan, sadece tedavi ağırlıklı geçiştirici sağlık önlemleriyle gelinecek noktada; sağlık giderlerinin ve sosyal güvenliğin pahalı olduğu her zaman söylenecektir.
Koruyucu sağlık hizmetleri de, gözlük kullanma oranlarını artıracak projelerle (Optometri başta olmak üzere), vatandaşlarımızın kolay hızlı ucuz olarak periyodik ve sürekli görme testine ulaşması ile mümkün olacaktır.

Vekile bir gözlük için 400 TL, SGK mensubuna 40 TL sağlık yardımı yapılması hakkaniyetle adaletle bağdaşır değildir.

Vekillerimize sağlanan bu ayrıcalığın vatandaşlarımızdan esirgenmesini bizler gibi toplumunda hoş karşılamayacağı açıktır. Fiyatlarda bir iyileştirme ihtiyacı açıktır. Bu iyileştirme ayrıcalık değil toplumun tüm katmanlarına sağlanmalıdır.

Taylan KÜÇÜKER