KAYBEDİLEN YILLAR – Göray UĞURLU

Toprağın içinden çıkan belli belirsiz bir filiz gördüğünüzde önce sevinirsiniz.

Sonra eğilirsiniz. Elinizi bile süremezsiniz. Hele bir de ikincisini gördüğünüzde değme gitsin keyfinize. Korkarsınız başlarına bir şey gelecek diye. Koruma iç güdünüz harekete geçer. Ara sıra yanlarına uğrarsınız. Gözünüz hep onlardadır. Büyümesini istersiniz. Büyüdükçe de onlarla konuşursunuz. Bu konuşmaya şahit olanlar da hakkınızda ne düşüneceklerse düşünsünler, hiiiç aldırış etmezsiniz… Bu filizlerin büyümesini sağlamak için elinizden ne geliyorsa yapmaya çalışırsınız.

Sedat Ertunk, Gözlükçülerin Babası. 1974-1994 arası. Sedat Baba’yı tanıyanlar bilir. O çok güzel bir insandı. Kendine özgü bir de gülüşü vardı. Dile kolay tam yirmi yıl dernek başkanlığı yaptı. Sedat Baba neyi temsil ediyordu? Hiç duraksamadan söyleyelim, gözlükçülerin çıkarlarını temsil ediyordu. Ya ondan sonra gelenler? Gözlükçüleri temsil etmedikleri kesin. Yine hiç duraksamadan söyleyebiliriz ki onlar belirli bir azınlığın temsilcisi oldular. Bugün sektörümüzde yaşanan olumsuzlukların nedeni, o ara dönemde ki yöneticilerin, mesleğimizin çıkarlarını değil kendi çıkarlarını ön plana almalarındandı. Bu nedenle bu yıllar bizim için yani gözlükçüler için KAYBEDİLEN YILLARDIR.

Volkan Yılmaz arkadaşimız bir yazısında: “… Karşımızda savaşan filan yok. DÜŞMANA ELLERİYLE VERİLMİŞ BİR MESLEK VAR.” diyor. Bu tesbit doğrudur. Peki, elleriyle verilmiş bir meslek varsa, bunlar kimin elleridir? Şimdi herkes kendi ellerine bir baksın. Kendinizi hiç yormayın. Ben söyleyeyim BUNLAR BİZİM ELLERİMİZDİR. Şunu bilmeliyiz ki görünüşte sanki savaşan birileri yok. Ama bu sadece görünüşte böyledir. Aslında var. Buna PSİKOLOJİK SAVAŞ diyorlar. Günümüz dünyasında bu çok geçerli. “Boşu boşuna direnmeyin. Bu iş çoktan bitti, bunu kabullenin. Biz güçlüyüz, kalanlar da teslim olsun.” diyorlar. Sektörümüz gerçekten de bu aşamayı yaşıyor. Maalesef geldiğimiz nokta bu. Önce bir korku ortamı yaratılıyor  sonra kendi sözcüleriyle beyinler bombardımana tutulup ele geçiriliyor. Bundan sonrası ise çok kolay. Elbise ve ayakkabınla dolaşıyorsun ama içinde sen yoksun.

Yolladığım bir yorumda, ” Bazı olayların önemi yıllar sonra daha iyi anlaşılır.” demiştim. Ben burada, TOOMD’nin 24 Haziran seçimlerine ve İstanbul Gözlükçüler Derneği’nin fesih kararının önemine  dikkat  çekmek istemiştim. Bana göre 24 Haziran seçimleriyle onsekiz yıllık bir aradan sonra Sedat Baba  anlayışı yeniden yönetime gelmiştir. Bu zaman kaybının bedeli çok ağır olmuştur. Bunları bileceğiz. İşimiz çok zor. Ama şunu da bileceğiz. Kesinlikle umutsuzluğa düşmeyeceğiz. Aklımızı öne alıp safları sıklaştıracağız. Bence olağanüstü bir dönemi yaşıyoruz. Istanbul boğazına benziyor. Milyonlarca insan hergün işine gücüne buradan gidip geliyor  ama kimse altından geçen ters akıntıların farkında değil. Bugünkü yeni yönetim Sedat Baba’dan bayrağı teslim almıştır. Kimsenin kuşkusu olmasın ki bu bayrak düşürülmeden daha ileriye taşınacaktır. TOOMD  gözlükçülük tarihinin köklerinden beslenmektedir. Gücü buradan gelmektedir. Peki, bu gelenek iktidara gelirse ne yapar?

Bunu bilmek için müneccim olmaya hiç gerek yok. Bu gelenek iktidara gelirse önce İstanbul’u sonra da tüm Türkiye’yi birleştirir. İşte bundan korkuyorlardı. Korktukları başlarına geldi. Kurumuş ve çatlamış bir toprağın suya olan hasreti neyse tüm gözlükçülerin hasreti GÖZLÜKÇÜLERİN BİRLİĞİ değil miydi? Tüm Anadolu’nun birleşebilmesi için de İstanbul’un önce kendi içinde birliğini sağlaması gerekmiyor muydu? Öyle de oldu. Burada Sayın Rıfat Küpeli’nin şu çarpıcı sözlerini aktarmadan geçemeyeceğim. ” Ayrışma için değil BİRLEŞMEK İÇİN AYRILMIŞTIK.” Bundan korkuyorlardı. Korktukları başlarına geldi. Istanbul kendine yakışanı yaptı. Kördüğüm çözüldü bir kere. Baraj kapakları açıldı. Yıllardır büyük bir heyecanla ANADOLU bunu bekliyordu. Siz yapılan ve yapılacak olan kongreleri sadece kongre olarak görürseniz yanılırsınız. Olan ve yaşanan aslında bir bayramdır.

BU GÖZLÜKÇÜLERİN BAYRAMIDIR.

Bu yeni yönetimin ilk eseri Optik Koop’un kurulmasına öncülük etmesidir. Kooperatifin kurulması, BİZ OLMANIN temelinin atılmasıydı. Önemi buradan gelir. FİLİZ, KENDİ FİLİZİNİ YARATMIŞTI. Bundan korkuyorlardı. Korktukları başlarına geldi. O yüzden birileri bizim sokağımızda dolaşıp duruyor. Dolaşsınlar .Kimin umurunda. Bırakalım onları kendi hallerine. Yalnızlıkları içinde çırpınıp dursunlar. Her olayda keyif alınacak bir yan vardır. Onların bu çırpınışları bizim doğru yolda olduğumuzun bir kanıtıdır. Ne güzel atasözlerimiz vardır bizim. İT ÜRÜR, KERVAN YÜRÜR.

Göray UĞURLU