Müşteri, Yaşar Kemal’ in İnce Memed’ inden, Akçasazın Ağalarından çıkmış bir eşkiya. Az konuşan, anlaşılmayı karşısındakinden bekleyen biri.
Marangozların medikalci, eczanesi bile olmayan yerlerde berberlerin dişhekimi, saatçilerin gözlükçü olduğu bir dönemde artık düze inmiş, bir zamanların namlı bir eşkiyası saatçı Bekir’ in dükkanına uğramış , ‘’gözlük versene ‘’ demiş.
Bekir’in eli-ayağı birbirine karışmış.Müşteri, Yaşar Kemal’ in İnce Memed’ inden, Akçasazın Ağalarından çıkmış bir eşkiya. Az konuşan, anlaşılmayı karşısındakinden bekleyen biri.
Bekir, nasıl bir gözlük istediğini anlayamadığı için, eline ne gelirse eşkıya da denemeye başlamış. Önce renkli bir gözlük vermiş, eşkıya almamış.Yakın gözlüğü denemiş, gazete tutmuş. Adam, ters ters bakmış. ‘’Bekir ağa, sen benimle alay edisen. Okumam, yazmam yoktur, bilmezsen ? ‘’demiş.
Uzak camları tutmuş. Ne cam tutarsa tutsun adam, ‘’bu değil ‘’ diyormuş. Bu arada eşkiyanın gözlerinin kendinden daha sağlam olduğunu anlıyor. Buna rağmen adamın gerçekten ne istediğini bir türlü çıkaramıyor. Çaresizlik içinde tavsiyede bulunur. ‘’ İstersen Adana’ya bir göz doktoruna görün ağam .‘’
Eşkiya, çırağı yanına çağırmış. Bir delikli para vermiş. 40-50 adım ötede parayı parmakları arasında tutmasını tembihlemiş. Ardından da Bekir’ e seslenmiş.
‘’Haydi Bekir ağa, getir şimdi camları da deniyah. Ne zamandır eskisi gibi nişan tutamıyam. ‘’
Metin Turanlı
