Bayram Münasebetiyle… /Metin Turanlı

Kurban olayım Zeynel abi.

Bak büyüğümüzsün.

Gel, şu kırgınlığa bir son verelim artık. İkimizde eski esnaf sayılırız. Millete ayıp olmasın.

–Ne eskisi lan? Daha bu sene açtın ya dükkanı…

–Komşuyuz diyecektim abi. Bak Gözlükçüler Derneğinden ağabeylerimiz gelmiş. Bu bayramı fırsat bilip Mesleki Barış Projesi geliştirmişler.

Gözlükçülerden kimse komşusu meslektaşı ile küs olamasın, birlik-beraberlik diyerekten….

–Madem böyle bir projeleri var. Gözlükçüleri bir birlerine yakınlaştırmak istiyorlar, Neden önce senin dükkana geldiler?

Biz eşekçi başı mıyız?

–İlahi Zeynel ustam! Nerden bilirim ben? Denk gelmiş, bizim dükkana inmişler işte. Tamamen tesadüf.

Senin dükkan sabahları geç açılıyor ya, ondandır herhal. Gerçi ben senin dükkandayken en geç 9’da açardım amma…

–Ulan şerefsiz! Benim ağzımı açtırma şimdi, dernek yetkililerinin yanında. Tövbe tövbe…

Valla sayın yetkililerim!  Bu arkadaş daha düne kadar yanımda çalışırdı. Sonra kalktı tam benim karşıma dükkan açtı. Açar ya! Kırgınlığım ona değil. Söyleseydi, allem-kullem yapmasaydı ben de açmasına yardım ederdim.

Eşek değiliz ya!

Yanımızda çalışan birine zamanı gelince elbet destek olurduk. Ama bilgisayarda ki tüm müşteri telefonlarını alıp,bilgileri de silince affetmek mümkün değil.

–Yalan! Yalan! Vallahi yalan!

–Ulan Berke! Yalan söyleme oğlum. Çarpılcan şimdi. Hadi bilgisayar da kayıtlı olan telefonları aldın, sildin diyelim. Benim özel müşterileri kaydettiğim defterden ne istedin? Onlar kaç yılın emeği haberin var mı?  Bu düşmanlık değil de nedir? Benim 200 sayfalık defter, düşmüş 50 sayfa ya.

Alel acele gider ayak koparmışsın hepsini.

–Sayın dernek ağabeylerim. İnanmayın. Büyük yalan. Biz bunca zaman namusumuzla çalışmışız dükkanında. Bize ait olmayan bir şeyi de almış değiliz.

–Oğlum benim bütün müşteriler sen de. Sen telefon açıp çağırmasan adam nerden gelecek sana? Bütün gün görüyorum geleni-gideni.

–Bak! Bak, görüyonuz di mi? Koca Zeynel usta, çırağının dükkanını gözetliyor.

–Ne gözetliycem ulan! Tam karşımda açtın dükkanı. Başka yer yokmuş gibi.

–Valla dernekli ağabeylerim, görüyorsunuz. Ben barışmak için her yolu deniyorum. Söylemiştim böyle bir şeye yanaşmayacağını. Sizin huzurunuzda son kez söylüyorum.

Zeynel usta! Gel kırgınlıkları bir yana bırakalım. Ver elini öpeyim.

–Kopardığın defter sayfalarını ve müşterilerimi geri ver, barışalım.

–Allah Allah! Nerden senin müşterilerin oluyor ya? Benim amca oğlunun patronu geldi, gözlük aldı.

O senin müşterin mi oldu şimdi? Ben dükkan açınca haliyle çağıracağım onu. Benden dolayı gelen müşteri-hasta her ne ise ,benimdir. Ben sadece o isimleri aldım. Hakkım olanı yani…

–Oğlum bak beni kızdırma. Sen benim dükkan da çalışmasan, o hastayı tanıma şansın var mıydı? O hasta sana da, bana da değil, o dükkana geldi. O dükkandan müşteri çalmak şerefsizliktir.

–Ama bak ağır konuşuyorsun usta.

–Yalan mı? Bakın dostlar, size söylüyorum. Ben affedici insanım. Ama gelip te tam karşıma dükkan açması yok mu?Affedemiyorum. Koynumuzda yılan beslemişiz.

Koca şehirde yer mi kalmadı?

–Pekala, siz söyleyin. Beni tanıyan herkes bu semtten tanıdı. 5 yılımı verdim bu semte. Şehrin öte ucuna gidip dükkan açsam, kimin umurunda olurum? Biz de kendimizi düşünmek zorundayız. Dünya kadar borca girdim. Ekmeğimizin peşindeyiz biz de.

Bu saatten sonra yapacağımız şey, sizinde söylediğiniz gibi güç birliği oluşturmak. Yarın büyük şirketler kapımıza dayandığında birleşemezsek ne sen kalırsın Zeynel usta, ne de ben?

İzin ver, elini öpeyim Zeynel usta.

Bak buraya kadar gelmiş ağabeylerimiz, onlara mahçup olmayalım. Gerekirse kooperatife falan girelim. Birlik olalım.

–Tamam, ulan tamam! Ama bak önce bir anlaşma yapalım. Birbirimizde olan markaları satmayalım, birbirimizin müşterilerine iş olmayalım, yapılanları da kötülemeyelim. Varmısın?

— Ayıpsın ustam.Ver elini öpeyim.

–Dur lan dur! Sırnaşma hemen. Haaa! Unutmadan. Akşam yemeğe misafirimiz olun. Sen de akşam hanımı da getir.

–Helal be Usta. Bakın abiler, yengem diye söylemiyorum ama, akşam var ya parmaklarınızı yiyeceksiniz, parmaklarınızı.

Metin Turanlı