İnsanoğlu ne garip bir varlık anlamaya çalışıyorum, bazen kendimizi bile anlamadığımızı ifade ederiz.
Biliyorsunuz son zamanlarda sektörümüzde bir durgunluk, bir miskinlik havası esiyor. Bu havadan bende nasibimi alıyorum.
Gün içerisinde iş olmayınca ya bilgisayarda fal açarak ya da internet sörf yaparak zamanımızı katlediyoruz.
İnternette gezinirken sektör haberlerini inceliyorum, incelerken geçen seneye bu aylara geri gitmek zorunda kalıyorum.
2012 yılı benim için en zor yıldan biridir. Üstekilerin tepiştiği, tepişirken alttakileri (bizleri) ezenler şimdi kol kola bu tabloyu neden geçen sene göstermemiştir arkadaşlar.
Mevla’nın şu sözü “ ya olduğun gibi görün, ya da göründüğün gibi ol” söylediniz ama söylediğiniz söze layık olmadığınız ispatladınız. Bu birlikteliğinizi o zaman niye göstermediniz. Can çekişen mesleğimizi kendi egolarınıza mahkûm ettiniz.
Günümüz insanını tarif eden bir yazıda “Zaman artık, büyük adamlar ve küçük karakterlerin; yüksek kârlar ve sığ ilişkilerin zamanıdır.” diyor. Geçen sene meslektaşım Gözlükçüler gününü kutlarken bu gün gözlükçüler gününü kutlayanlara“ölüm eşiğinde olan bir mesleğin günü kutlanmaz” diyebilmekte. Sayın meslektaşım bir yılda ne değişti.
Mesleğimiz sayenizde dibe vurdu.
Taraf olmak lazım taraf olmayan bertaraf olur araf da kalmamak lazım. Rüzgâr nereye esenlerden değil, estiği yerde sımsıkı sarılan, kendisine güvenen, inandığının peşinde gidenlerden olalım. Anlaşılan bu arkadaşlar Araf da kalmışlar; nabza göre şerbet hazırlıyorlar!
Bu meslektaşlarımı önce size sonra Yüce Mevla’ya havale ediyorum. Onların sayesinde fal bakmaya, kalp kırmaya, sinirlerimizin tavan yapmaması için ilaç kullanmaya devam arkadaşlar!
Yazacaklarım çok ama “ söz gümüşse sukut altınmış “
Birlik beraberliğimiz için dostça ve hoşgörü içerisinde kalın….
.
CEMİL ÖZTÜRK/ GÖZLÜKÇÜ
