“Retina artık kör değil”

Uluslararası bir araştırma ekibi tarafından çalışma

Körlük tersine çevrilebilir mi? Gen tedavisi bunu gelecekte mümkün kılabilir. Uluslararası bir araştırma ekibi, kalıtsal retinitis pigmentosa nedeniyle kör olan bir hastada optogenetik tedavinin, görme yetisinin bir kısmını geri kazanmaya yardımcı olduğunu gösterebildi.

Nature Medicine’de yayınlanan klinik veriler, ilk kez optogenetik yöntemlerin kör bir kişiye belirli bir görüş derecesini geri getirebileceğini gösterdi. Bu kalıtsal hastalıklara neden olan mutasyonlardan bağımsız olarak, ışık reseptör hücrelerinin kalıtsal hastalıkları için gen tedavilerinin geliştirilmesi yolunda büyük bir başarı.

“Kör bir kişinin görme yeteneğini optogenetik terapi ile kısmen geri kazanabilmemiz, ancak hastanın kendisinin işbirliğiyle, Institut de la Vision ve GenSight’taki çalışma ekiplerinin çabalarıyla mümkün oldu. José-Alain Sahel, temel taşı ve bu projenin temelini atmayı organize eden IOB’den Botond Roska ile uzun vadeli işbirliği sayesinde, Klinik çalışmanın ilk adı ve yazışma yazarı, ayrıca Pittsburgh Üniversitesi’nde Seçkin Profesör ve Oftalmoloji Bölüm Başkanı, Sorbonne Üniversitesi’nde Profesör, Hôpital National des Quinze-Vingts ve Enstitü’nün Kurucu Direktörüdür. de la Vision.

“Çalışmanın sonuçları, görme kısmi restorasyonu için Optogenetic tedavi mümkün olduğunu kavramını ispatlamak,”  IOB’de Basel Üniversitesi’nde Botond Roska kurucu müdürü ve profesörü söyledi.

Gen tedavisi: optogenetik ilkesi
Optogenetikte hücreler, kanalrodopsinler olarak adlandırılan ışığa duyarlı proteinler üretecek şekilde genetik olarak değiştirilir. Bu teknik, sinirbilimde yaklaşık 20 yıldır varlığını sürdürmektedir, ancak optogenetiğin klinik yararı henüz belirlenmemiştir. Şimdi bildirilen sonuçlar 13 yıllık çok disiplinli çabaları yansıtıyor ve José-Alain Sahel ve Botond Roska ekipleri arasındaki işbirliğinin doruk noktası.

Araştırmanın amacı, gözdeki fotoreseptörlerin kalıtsal hastalıklarının tedavisidir. Bunlar insanlarda körlüğün yaygın bir nedenidir. Fotoreseptörler, optik sinir yoluyla gözden beyne görsel bilgi iletmek için sözde opsin proteinlerini kullanan retinadaki ışığa duyarlı hücrelerdir. Fotoreseptörler yavaş yavaş dejenere olur ve ardından körlük başlar. Işık duyarlılığını geri kazanmak için ekip, retinanın ganglion hücrelerine kanalrodopsinleri sokmak için gen tedavisi yöntemlerini kullandı.

Özel gözlüklerle destek
Mevcut çalışma için ekip, ChrimsonR adlı bir kanalrodopsini kodlayan geni retinaya verdi. Bu özel protein, retina hücreleri için diğer optogenetik araştırma türleri için kullanılan mavi ışıktan daha güvenli olan amber ışığı alır. Ekip ayrıca, görsel görüntüleri yakalayan ve bunları ışığın kehribar dalga boylarında retinaya yansıtan bir kamera ile donatılmış özel gözlükler geliştirdi.

Ekip, enjeksiyondan yaklaşık beş ay sonra gözlüklerle eksersize başladı. Bu ChrimsonR ifadesinin zaman içinde ganglion hücrelerinde stabilize olmasını sağladı. Yedi ay sonra hasta görmede iyileşme belirtileri bildirmeye başladı.

Test sonuçları şunu gösterdi: Hasta, gözlerinin önündeki beyaz bir masadaki nesneleri ancak özel gözlüklerin yardımıyla bulabiliyor, dokunabiliyor ve sayabiliyordu. Bu egzersizleri gözlüksüz yapamazdı. Bir test, büyük bir not defterini veya küçük bir kutu zımbayı algılamayı, bulmayı ve dokunmayı içeriyordu. Hasta 39 bağımsız muayenenin 36’sında (yani tüm testlerin %92’sinde) deftere dokunmuştur. Küçük kutu ile bu zamanın sadece %36’sında işe yaradı. İkinci bir testte, hasta tüm vakaların %63’ünde masadaki bardakları doğru saydı.Optogenetik gen tedavisi: Körlüğü tersine çevirme çalışması

Üçüncü bir dizi test sırasında hasta, beyin aktivitesinin invaziv olmayan bir elektro-ensefalogramını (EEG) kaydeden elektrotlu bir başlık taktı. Bir bardak sırayla masadan çıkarıldı ve masanın üzerine yerleştirildi ve hastanın camın varlığını veya yokluğunu doğrulamak için düğmelere basması gerekiyordu. Daha da önemlisi, bu testteki EEG ölçümleri, aktivitedeki ilişkili değişikliklerin görsel kortekste yoğunlaştığını gösterdi.

“Retina artık kör değil”
Araştırma ekibi ayrıca EEG kayıtlarını değerlendirmek için bir yazılım kod çözücüsü de geliştirdi. Şifre çözücü, nöral aktiviteyi basitçe ölçerek, camın belirli bir test serisi sırasında masanın üzerinde olup olmadığını %78’lik bir isabet oranıyla belirleyebildi. Roska’ya göre bu son değerlendirme, beyin aktivitesinin gerçekten görsel bir nesneyle ilişkili olduğunu doğrulamaya yardımcı oldu ve “retinanın artık kör olmadığını kanıtlıyor”.

“Farklı tipte nörodejeneratif fotoreseptör hastalıkları ve hala işleyen bir optik siniri olan kör hastaların tedavi için potansiyel olarak uygun olması önemlidir. Ancak bu gen tedavisinin hastalara sunulabilmesi biraz zaman alacak” dedi.

Klinik veriler, José-Alain Sahel ve Botond Roska liderliğindeki uluslararası bir araştırma ekibinin yaptığı bir çalışmadan elde edilmiştir. Araştırma ekibi, Institut de la Vision ve Paris’teki Hôpital National des Quinze-Vingts, Pittsburgh Üniversitesi, Moleküler ve Klinik Oftalmoloji Basel Enstitüsü (IOB), StreetLab ve GenSight Biologics (Euronext: SIGHT) üyelerini içermektedir.