Davranışsal Optometri

Davranışsal optometri hastanın gözünü kullanma şeklini iyileştirme yöntemi olarak görme eğitimi üzerinde duran bir göz bakım sistemidir.

Davranışsal optometristler görme kusurlarını telafi etmek için yalnızca gözlük yazmak yerine, hastayı bir dizi farklı koşul karşısında daha iyi görmek üzerine eğitme girişiminde bulunur.

Davranışsal optometri, yalnızca hastanın görüşünü düzeltmeyi değil onu bütünüyle iyileştirmeyi amaçlar. Muayenenin ilk adımı, hastanın genel görme kabiliyetini saptamaya yönelik çok sayıda test ve soru dizileridir. Genel görme yetenekleri terimi yalnızca gözlerin eşel üzerindeki harfleri ne kadar okuduğunu değil görsel algılamanın el-göz uyumu ve renk algılaması gibi daha geniş alanlarını ifade eder.

Davranışsal optometristler numaralı gözlükler yazabilirler ancak bunlar genellikle geleneksel gözlüklerden farklıdırlar. Camları okuma ya da bilgisayarda çalışma gibi yakın-odaklı faaliyetlerin neden olduğu stresi hafifletir. Ancak bu camlar uzağı görmek için geleneksel camlar kadar doğru olmayabilir, çünkü davranışsal optometrist gözlere körelmiş olan uzağı görme becerilerini yeniden öğretmenin yollarını arar. Davranışsal optometristlerin çoğu, gözlerin daha iyi görme kalıpları geliştirmesine yardım edeceği umulan bir dizi ufak prizma içeren camlar yazar.

Davranışsal optometristler aynı zamanda optometristin gözlerin rahatlaması ve kaybettiği becerileri yeniden öğrenmesi için hasta ile adım-adım ilerleyen egzersizlerde yakından çalıştığı bir görme terapisi uygular. Bunlar yalnızca göz egzersizleri değildir çünkü gözlerin etrafındaki kasları çalıştırmak onları güçlendirmek yerine bitkin düşürebilir. Terapinin jonglörlük, resim çizme, dans ya da top oyunları ile birlikte gevşeme tekniklerini de içermesi gerekir. Optometrist aynı zamanda hasta ile birlikte diyetini, uyku alışkanlıklarını ve yaşam tarzı stresini değiştirmek üzere de çalışabilir.

Davranışsal Optometri Kökeni

Davranışsal optometrinin kökeni New Yorklu göz doktoru Dr. William H. Bates’in yazılarına dek tarihlenebilir. Numaralı gözlüklerin kullanımına getirilebilecek alternatifler üzerine 1920’lerde yazmaya başlamıştır. Pek çok fiziksel ve duygusal stresin görme sorunlarına yol açtığına ve bu stresleri ortadan kaldırmanın görmeyi de düzelteceğine inanmıştır. Modern insanlar okuma gibi yakın çalışmaları yaparken aşırı zaman harcadıkları halde insan gözünün temelinde uzaktan görmeye uyarlanmış olduğunu belirtir. Bates hastaların gözlük kullanmadan görüşlerini gittikçe düzeltmelerini sağlayan bir göz eğitim programı tasarlamıştır. İngiliz romancı Aldous Huxley, Bates’in sistemini kullanarak gözlerinin neredeyse körlüğe yakın derecedeki bozukluğunu iyileştirmiş ve deneyimleri hakkında bir kitap yazmıştır.

Diğer optometristler de onun araştırma ve fikirlerini ilavelerde bulunarak onun anlayışını desteklemektedir. Bazı araştırmacılar numaralı gözlüklere duyulan ihtiyacın kişinin eğitim seviyesine bağlı olarak arttığı gerçeği üzerine odaklanmışlardır. Okumanın stresinin muhtemelen zayıf görüşten sorumlu olduğu sonucuna varmışlardır. Diğer araştırmacılar ise görme sorunlarının kültürler endüstrileştikçe ve geliştikçe arttığını belirtmiştir.

Bates’in fikirlerini destekleyen ve bunları genişleten davranışsal optometri uygulayıcıları arasında her ikisi de nüfuzlu yazar ve öğretmenler olan Dr. Raymond L. Gottlieb ve Dr. Jacob Liberman yer alır. Davranışsal optometristler optometri alanında azınlık durumundadır, ancak hem Birleşik Devletler’de hem de dünya üzerinde çok sayıda bulunabilir.

Davranışsal Optometrinin Faydaları

Davranışsal optometristler görme sorunlarını bu yöntemle tedavi etmekten çok fazla fayda görüleceğini vaat eder. Belki de bu vaatlerden en önde geleni insanların gözlük ve kontak lens kullanmadan yaşamayı öğrenebileceğidir. Davranışsal optometri aynı zamanda çocuklar, özellikle de öğrenme güçlüğü yaşayanlar üzerine odaklanır. Bu çocuklar gözlerini eğiterek fayda sağlayabilir ve böylelikle de konsantre olmada ya da gözlerini sayfadaki belli bir noktada tutabilmedeki yetersizliklerinden kaynaklanan okuma sorunlarının da üstesinden gelebilirler.

Davranışsal optometri aynı zamanda hastaların stresin üstesinden gelmesine de yardımcı olur, böylelikle görme eğitimi daha rahatlamış ve sağlıklı bir yaşam tarzına da yol açar. Ayrıca, davranışsal optometri aynı zamanda sporlar için gerekli olan özel görüş keskinliğini geliştirmekte de kullanılır. Bazı uygulayıcılar ise inme gibi görme travmaları yaşayan kişileri tedavi etmek ya da otistik veya engelli çocuklarla çalışmak üzere eğitilir.

Araştırma ve Genel Kabul

Her ne kadar davranışsal optometristler, optometri alanında azınlığı oluştursa da bir miktar araştırma onların yöntemini desteklemektedir.

Bates’in yöntemi 1920’lerden bu yana kullanılmaktadır ve yararları Aldous Huxley’nin durumu da dahil pek çok anekdotsal kanıtla ispatlanmış durumdadır. Diğer hastalar ve uygulayıcılar ise gözlük kullanmadan göz fonksiyonlarını yerine getirebilme yetenekleri ve davranışsal optometri aracılığıyla öğrenme güçlüklerinin üstesinden geldikleri hakkında yazılar yazmışlardır. Davranışsal optometri üzerine en büyük tartışmalardan biri geleneksel optometrinin, onun tedavi ettiği göz hastalıklarını iyileştirmemesidir. Miyop hastalarına gözlük verilir ve sonra gözler daha da kötüye gittikçe daha güçlü camlar, ardından yine daha güçlü camlar verilir. Davranışsal optometristler ise bu kötüye gidişi optometrinin hastalarını başarısızlığa uğrattığına dair kanıt olarak kullanır.

Eğitim ve Sertifikasyon

ABD’de davranışsal optometri için üç büyük enstitü bulunmaktadır. The College of Optometrists ve Vision Development, davranışsal optometri üzerine bitirildiğinde uluslararası bir diplomanın verildiği kurs ve sınav hizmetleri sunmaktadır.

Kaliforniya, Santa Ana’daki Optometric Extension Program Foundation ise klinik eğitim atölye çalışmaları yapmaktadır. Baltimore Academy of Behavioral Optometry ise vasıflı optometristlere davranışsal optometri üzerine ayrıntılı bir kurs eğitimi verir. Yalnızca optometri üzerine derece yapmış kişiler bu kurslardan faydalanabilir.

Teknisyenler de davranışsal optometristler ile çalışır. Bu teknisyenlerin özel hiçbir eğitimsel altyapısı yoktur ancak sertifika almak için diplomalı bir davranışsal optometristle birlikte 2 bin saat birlikte çalışmaları ve yazılı ve sözlü bir sınavı geçmeleri gerekmektedir.

Optisyenin Sesi Dış haber