Bir gün/ Metin Turanlı

Gömlek içine boğazlı kazak

Televizyon da 80′ li yıllar, 90′ lı yıllar diye diziler var ya … Bense ayna karşısında kendimi 70′ li yıllardaymış gibi hissediyorum.

Nerden aklıma esti bilmiyorum. Kot pantolonun üstüne boğazlı kazak, hava soğuk olur diye de üzerine de rastgele oduncu gömlek giydim, ayna ya baktığımda bir 30 yıl öncesine gittim.

Lise yıllarında sıkça yaptığımız gibi gömlek içine boğazlı kazak giymek, aynadaki görüntümü bayağı bir gençleştirdi. Şimdiki göbeğimle o yıllardaki halimden belki 3 tane çıkar. Saç, bir zamanlar rüzgarda uçuşturulan bir şeydi. Yüzümdeki kırışıklıklar Ege denizinin haritada ki çıkıntıları gibi olabilir. Ama, kendimi manyak bir şekilde zinde ve fit hissettim.

Güne bu şekilde genç başladım ya, işyerine dek tüm minübüs yolculuğunda hiç oturmadım. Yerimi hep başkalarına verdim durdum.

İşyerinde tüm işimi başkalarına yıkmadan bir başıma yaptım. Çayımı kendim söyledim, sigara almaya kendim gittim, para bozulacaksa bir koşu esnafı dolaşarak bozdurdum,para üstü verdim.. 5 dakika olsun bilgisayara oturmadım bile.

Sanki uyarıcı almışım..

Yerimde durmak mümkün değil. Bir gözlük satıyorum ki,evlere şenlik. Esprilerin biri bin para. Fıkralar anlatıyorum, Şakalar yapıyorum. Müşteriler memnun. Ben memnun. Beni böyle görmeye alışık olmayanlar şaşkın..

Gün boyu beraber çalıştığımız arkadaşlarımı kıskandıracak ölçüde, anlam veremedikleri bir enerji ile çalıştım, şakalaştım, güldüm.

Çevre esnafın bile dikkatini çekmiş gençliğim. Şakayla karışık soruyorlar: Akşam ne aldın lan? Bize de söyle. Söyler miyim hiç? Bu benim sırrım. Velhasıl güzel bir gün geçirdim.

Şimdi de gecenin bu saattinde balkonda bir yandan sigara içiyor, bir yandan gökyüzünü inceliyorum. kendimi kutluyorum. ”Felekten bir gün çaldın” diyorum.

 Metin Turanlı