Turgut nereye koşuyor?

Toplumlar her zaman en çok konuşanla değil, sözünün ağırlığı olanlarla yükselir. Özellikle meslek örgütlerinde temsil; bilgi, emek ve sorumlulukla yoğrulmuş kişiler eliyle yürütüldüğünde anlam kazanır.

Ancak ne yazık ki gözlükçülük gibi yüksek etik ve sorumluluk gerektiren bir meslekte, bugün sahne, bu değerlerin hiçbirine sahip olmayanların sesiyle kirleniyor.

Son dönemlerde sektörümüzün karşı karşıya olduğu tablo oldukça düşündürücü. Meslekle hiçbir fiilî bağı olmayan, sektörde bir gün bile çalışmamış, üretime katkısı sıfır olan kişiler; sosyal medya üzerinden, kendilerini “camianın sözcüsü” gibi lanse ederek ortalığı gürültüye boğuyor. Soruyorum: Bu insanlar bu yetkiyi kimden alıyor? Bu cüreti nereden buluyor?

Sahici katkısı olmayan, liyakatsiz ve icraattan uzak figürlerin “ben bilirim” söylemleri; bu mesleğe yıllarını vermiş, sessizce işini yapan emektarların sesini boğmakta. Emek vermeden söz almak, sorumluluk almadan yol göstermeye çalışmak, sektörümüze yapılabilecek en büyük kötülüktür.

Hiç ocağına odun atmamış birinin ateşi körüklemesi ne kadar doğrudur? Gözlükçülük gibi bilgi, deneyim ve etik temelli bir alanda, mikrofonun ehil olmayan ellerde olması, sadece mesleki itibarı değil, gelecek kuşakların yönünü de karartır.

Durumun daha da vahimi ise şudur: Türk Gözlükçüler Birliği’nin resmi bir temsil yetkisi olmayan bu şahıs karşısında sessizliğe bürünmesidir. Basın ve medya birimi nerede? Neden bu alanda kurumsal refleks gösterilmemekte, boşluk başkaları tarafından doldurulmaktadır? Bu suskunluk, bir acziyetin mi yoksa başka hesapların mı parçasıdır? Artık bu soruların cevabı verilmelidir.

Camialar, şovla değil, özveriyle yol alır. Mikrofonun değil, alın terinin konuştuğu bir anlayışa ihtiyacımız var. Bizler mesleği sırtlayan, etik davranan, bilgisini paylaşan profesyoneller olarak; dikkatleri hak etmeyen figürlerin gölgesinde kalamayız.

Sahici sesi olanlar sustuğunda, boş tenekeler gürültü yapar. Ama bilinmelidir ki bu meslek, köklerinden gelen ağırbaşlılığı, vakarını ve sorumluluk bilincini kaybetmeyecek kadar güçlüdür.

Artık iş zamanı. Sektörümüzü taşıyan gerçek aktörlerin sesi yükselmelidir. Çünkü “Söz, sahibinin susması gerektiğinde susabildiği yerde değerlidir.” Ve bu suskunluk, ancak gerçekten konuşması gerekenler konuştuğunda anlam kazanır.

Atilla Karip
Toomad Genel Başkanı/ 
06.05.2025, Ankara