Hükümet dahil herkes sağlığın özelleştirildiğinden bahsediyor. Kimi bunu destekliyor kimi kökten buna karşı çıkıyor.
Demek ki olayın, gerçeğin, ortada olması onun farklı anlaşılmasını engelleyemiyor.
Özel” nedir? Özel, kişinin kendisinden başkasının açık müdahalesine maruz kalmayan, kendisi hakkındaki kararı yalnızca sahibinin verdiği mülkiyet parçasıdır. Arabanızla ilgili mali zorluklar yaşaybiliriniz ama en nihayetinde onun sizi nereye götürmesi gerektiğine, kimleri taşıması gerektiğine siz karar verirsiniz. Eğer bu kararı yalnızca siz veriyorsanız araba sizin mülkiyetinize aittir. Eğer birileri size o arabayı nasıl ve niçin kullanmanız gerektiğini emrediyorsa araba sizin değil demektir.
Bu bilhassa alışverişte böyledir. Alışverişte arabanızı kaça satmanız gerektiğini birisi size emrediyorsa siz arabanız üzerinde hak sahibi değilsiniz demektir. Buna karşılık birileri sizinle pazarlık yapabilir ama hiç kimse size arabanıza neden belli bir fiyat biçtiğinizi soramaz. Yani hiçkimse “Yahu araba seninse senin de bu arabaya nasıl bu fiyatı istiyorsun? Bu insan haklarına uyar mı? Eşitlikle bağdaşır mı?” gibi saçma sapan bir soru soramaz.
Peki herhangi bir işyeri açtığınızda hizmetlerinizin bedellendirilmesini, sizden başka birisinin yapmasına izin verir misiniz?
Bu, işyeri ister gözlükçü, ister büfe, isterse özel hastane olsun, hizmeti veya malı ancak o hizmeti veya malı sunan bedellendirebilir.
Peki sağlıkta durum bu mudur?
Sağlıkta, eczaneler dahil herhangi bir sağlık işletmesinin devletten başka bir müşteriyle çalışabilmesi, sağladığı mal ve hizmetleri devlet emri olmaksızın bedellendirebilmesi mümkün müdür?
Maalesef hayır. Devlet hizmet aldığını iddia ettiği sağlık işletmelerine, aldığı hizmetin ne kadarını ödeyeceğini “emretmektedir”. Peki ülkemizde sağlık işletmelerinin devletle çalışmamak gibi bir seçeneği var mıdır? Maalesef hayır. Peki hayatınızı sürdürmeniz için gereken maddeleri tek bir kişiden almaya mecbur edildiğinizde, köle olduğunuzu düşünüyorsanız, alış verişinizi sadece tek bir müşteriyle yapılmaya mecbur edilmeniz acaba sizi nasıl hissettirir?
Gelelim özel hastanelere…
Özel hastaneler, büyük sermaye ve bilgi birikimiyle kurulan özel sağlık kuruluşları. İşlerini yürütebilmeleri için edindikleri her şeyin bedelini herkes gibi ödemeleri gerekiyor. Yani sağlık aslında bedava kullanılacak ve korunabilecek bir varlık değil. Sağlığımızı korumak öncelikle bizim sorumluluğumuz. Bu sorumluluk nasıl bizim için bedava değilse sağlık işletmeleri için de bedava değil.
O halde insanların kendi paraları ile kurdukları ve kurmadıkları takdirde bizim sahip olamayacağımız işletmelerin sundukları malları ve hizmetleri bedava alabilmek gibi bir lüksümüz olamaz.
Peki insanların faize koymak yerine sağlık işletmesi kurarak değerlendirdikleri paralarının karşılığını nasıl alacaklarını, bizim veya devletin onlara emretmesi mümkün müdür? Devlet şu anda kendisinin kurmadığı belki de asla kuramayacağı sağlık işletmelerinin maliyet hesaplarını hie sayarak sağlığı kendisine göre fiyatlandırmakta.
Hastaneleri sosyal güvenlik tekeliyle kendisiyle çalışmaya mahkûm etmekte. İnsanlar sağlık hizmeti almak istiyor ama özel bir hastanede neden devlet hastanesi çilesi çektiklerini bir türlü anlayamıyor. Bunun sebebi, devletin, kuruluşunda ve riskinde hiçbir payının olmadığı işletmeleri, zorunlu tekeliyle ve maliyet hesabından uzak bir mantıksızlıkla alabildiğine sömürmeye çalışması.
Özel hastanelerden sağlıklı hizmet almak istiyorsanız onların maliyete bağımlılıklarını inkâr etmeden, zamanında ödeme yaparak ve fiyat dayatması zorbalığından uzak kalarak bunu ancak yapabilirsiniz. Devlet şu anda sağlık hizmetlerini satın almıyor, gasp ediyor. Maliyetleri başkasının sırtına yükleyerek bedelsiz hizmet almak için elinden geleni yapıyor ama bunun bir sınırı elbette var.
Sağlıkta özel işletmeleri suçlamak belki hoşumuza gidiyor ama onların çalışırken devlete dolaylı köleliklerini düşünmek o kadar değil…
Ögeday
http://blog.milliyet.com.tr/Ozel_saglik_isletmeleri_ne_kadar__ozel__/Blog/?BlogNo=414189&RefNo=22
of,,of !
Sağlık ve eğitimi herkes için eşit ve ulaşılabilir gören;para ile ölçülmemesi gereken bir değer olarak kabul eden birisi için bu yazılanları anlamak kolay değil.
Hekim-hasta ilişkisini,müşteri ilişkisine döndüren bir sistem elbette kazanımlarını bu şekilde savunur ve az görür.Açıkça Herkesin parası kadar sağlık hizmetinden yararlanabilmesi ancak bu kadar güzel anlatılabilir.Bu arada sosyal devletin ruhuna da fatiha….