Müesseselerimiz ’Salı Pazarı’ na Döndü…Ayıptır!

Evet… Bizim görevimiz insanlarımıza sağlık hizmetini olabildiğince iyi vermek…

İşin tadı gerçekten de çok kaçtı…

Meslekte etik bozukluklar özellikle haksız rekabet iyice tavan yapmış durumda.

Ne ilke ne kural ne hak ne hukuk hiçbir şey kalmadı!

İşin kötüsü hemen herkes farkında…

Bir biz farkında değiliz.

Neredeyse müessesemize gelen her “alıcı” indirim talep ediyor.

“Olmaz” cevabı alınca da başlıyorlar:

“Ama şu gözlükçü böyle o gözlükçü şöyle…” diye.

Kim alıştırdı bu insanları böyle?

Kim bu kadar şımarttı?

Gözlükçülerden dilediği gibi alışveriş yapabileceğini kim söyledi?

Evet… Bizim görevimiz insanlarımıza sağlık hizmetini olabildiğince iyi vermek…

Ama “gözlükçü nasılsa her istediğimi yapacak…” anlayışıyla olmayacak taleplerde bulunabilmek te ne demek oluyor?

Başka yerlerde gözlükçü içinde yaptıklarını yapıp o taleplerde bulunabiliyorlar mı?

Mesela, alışveriş merkezlerinde, giyim mağazalarında vb. hatta bakkallarda bize yaptıklarını yapabiliyorlar mı?

Bu ne rezilliktir?

“Salı Pazarı” na döndü müesseselerimiz.

Hakkımız olanı bolkepçe dağıtıyoruz sonra dönüp veryansın şikayet ediyoruz.

Olmaz ki!..

Görüyoruz…

Hemen her yerde özellikle hastane çevresinde ki meslektaşlarımız kendi aralarında adeta bir meydan muharebesi halinde.

Son derece yakışıksız bir biçimde gözlükçü çalışanları işyerlerinin önlerinde “buyurun” diye haykırıyorlar, kendilerini paralıyorlar.

Hastanelerin içinde cirit atıp, reçete peşinde koşup, bir de üzerine kavga edip karakolluk oluyorlar.

“Reçeteyi kapmaya” dönük her yol mübah.

Bu ne çirkinliktir böyle?

Hasta geliyor…

Zamanı gelmiş…

Gözlüğünü alacak…

Reçete başka bir müessese tarafından işleme girilmiş çıkıyor.

Hastanın haberi bile yok.

“Hasta odaklı gözlükçülük, hasta takibi” dedikleri bu değil.

Yanlış anlaşılmış…

Bu reçete takibi.

Hasta takibi değil.

Sözün özü şu:

Gözlükçüler kıran kırana birbirleriyle mücadele halinde.

Mesleki sorunlarla, onları aşmak yolunda, hep birlikte mücadele edeceğine, birbirleriyle mücadele ediyorlar.

Sonunda olan hepimize oluyor.

Çok yorulduk ve çok sıkıldık artık!

Ayıptır!

Dertli bir Meslektaşınız.