Friedrich Nietzsche’nin “Bir kere yanlış trene bindiyseniz, koridordan ters tarafa yürümenin hiçbir faydası yoktur” sözü, hayatın birçok alanında olduğu gibi hukuki mücadelelerde de derin bir anlam taşır.
Bu söz, yanlış bir zeminde başlanan bir süreçte, doğru yolu bulmanın yalnızca yön değiştirerek değil, temelden bir yeniden değerlendirme ile mümkün olabileceğini ifade eder. Hukuki mücadelede de, halkın bilinç düzeyi ve doğru yönlendirilmesi, bu yeniden değerlendirme sürecinin en kritik unsurlarından biridir.
Cahil bir kitlenin, hukuki süreçlere etkisi ve manipülasyonlara açıklığı, bir toplumun adalet mekanizmasını sekteye uğratabilir. Hukuk, toplumun düzenini sağlama ve bireylerin haklarını koruma amacı taşır. Ancak, bu mücadelede istenilen hedefe ulaşmak için, bilginin yanlış yorumlanması ya da bilinçli bir şekilde çarpıtılması tehlikesi vardır.
Böyle bir durumda, cahil kitleler, haklı bir davanın önünde aşılması gereken bir duvar haline gelebilir.
Cahil bir kitle, hukuki süreçleri anlamakta zorlanabilir ve bu da süreci manipüle etmek isteyen çıkar gruplarına alan açar. Yanlış bilgilendirme, ideolojik yönlendirme veya önyargılarla beslenen bir topluluk, hukuki mücadeleyi daha karmaşık bir hale getirir. Bu noktada, hukuki bilinci artırmak ve doğru bilgiyi yaymak bir zorunluluk haline gelir.
Cahil bir kitle, çoğu zaman duygusal tepkilere açık hale gelir. Popülist söylemler, komplolar ve basit açıklamalar, hukukun karmaşık yapısını göz ardı ederek yanlış algılar yaratabilir. Bir hukuki mücadelenin sonucunda, adaleti sağlamanın önündeki en büyük engellerden biri, toplumsal algının manipülasyonudur. Yanlış bir algının yayılması, haklı bir tarafın dezavantajlı bir konuma düşmesine yol açabilir.
Nietzsche’nin sözü burada anlam kazanmaktadır. Eğer bir toplum, yanlış bir algının trenine binmişse, bireylerin yalnızca bu algıyı içeriden değiştirme çabası sonuçsuz kalabilir. Bu durumda, trenin yanlış bir yolda olduğunu gösterecek, halkı bilinçlendirecek ve gerçek bilgiyi toplumun önüne koyacak bir set oluşturmak gereklidir. Bu set, hukukçu bireylerin, akademisyenlerin ve sivil toplumun ortak çabasıyla inşa edilmelidir.
Cahil bir kitlenin önüne set koymak, onları dışlamak ya da bastırmak anlamına gelmemelidir. Aksine, bu set, bilinçlendirme ve eğitim yoluyla, kitlenin doğru yola yönlendirilmesi için bir rehber olmalıdır. Ancak bu şekilde, yanlış bir trene binmiş olan toplum, trenin yönünü değiştirebilir ya da daha doğru bir rotaya geçiş yapabilir.
Nietzsche’nin dediği gibi, koridorda ters tarafa yürümek yerine, treni tamamen durdurmak ve yolculuğun doğasını yeniden düşünmek gerekir. Bu da bilinçli bir toplumu gerektirir.
Atilla Karip
TOOMAD Genel Başkanı
Ankara
