Okula devam edemeyeceğini söylediğinde uzun uzun konuştum okulu bırakmaması konusunda ikna etmeye çalışmıştım, çok şirin çok tatlı bir cici kızdı.
En azından ona moral desteği olsun diye, benimde yapabileceğim şeyler varsa lütfen söyle dedim.
Aslında sadece gözlük almaya gelmişti, fazla parası yoktu uygun şartlarda gözlükler sundum içlerinden birini beğen diye; Ancak benim içime sinmemişti daha güzel ve kaliteli gözlükler beğenmesini söyledim, param yetmez dediğinde lütfen neyi beğenirsen onu al en azından çorbada benimde tuzum olsun dedim, İş yerimden ayrılırken mutlu ve sevinçli ayrılmıştı.
Aradan yıllar geçti 22 Aralık 2015 gene mini minnacık bir kız geldi beni hatırladın mı diye sordu? Düşündüm ve hatırlayamadığımı söyledim.
Anlatmaya başladı. Okulu bitirmiş ve benim moral desteğe teşekkür etmek için gelmişti. Yine uzun uzun konuştuk, mezuniyetine çok sevindim. Sohbetin sonunda bana bir hediye vermek istediğini söylediğinde çok şaşırdım. Çantadan bir kitap çıkardı. İlk bakışım herhangi bir kitap diye düşündüm ancak düşündüğüm gibi değildi.
Bana hediyesi yüksek lisans teziydi, kapağını açtığımda ‘’ Ali AYDIN beyefendiye saygı ve şükranlarımla ‘’ yazıyordu. Şimdiye kadar aldığım en güzel en anlamlı hediye diyebilirim kısacası aldığım hiçbir ödül yada plaket beni böylesine mutlu etmedi. İnceledim harika yüksek lisans tezi eline yüreğine sağlık güzel kız HATİCE KARA , başarı seninle ve zor şartlarda okuyan öğrencilerle olsun.
Unutulmamak, önemsenmek ne güzel derler ya hani iyilik yap denize at, ben diyorum ki iyilik yapın insanların yüreklerine atın...
ESEN KALIN
ALİ AYDIN
