Bir kelime çok şey anlatır

Kelimeler ve anlamlarının her zaman ilgi alanımda olduğunu ve detaylardaki şeytanı aramaktan büyük zevk aldığımı yazılarımı okuyanlar ve dostlarım bilirler.

Bu sefer de adamlığa taktım.

Din adamı, bilim adamı, iş adamı, meslek adamları, İngilizlerin veya düşmanların adamları.

Gördüğünüz gibi birçok konunun adamları var.

Dini inancı ne olursa olsun Allah’a inancını tam, dinini öğrenmiş, ayinleri ve ritüelleri yönetecek duruma gelmiş kişilere din adamı deniyor.

Fakat bu kişiler nefsine yenilir ve şeytana uyarak dininin emirleri dışında bir şeyler yaparsa sahtekâr, şeytan, şarlatan ve münafık gibi sıfatlar din adamı sıfatının yerini alır.

Kendini bilime adamış eğitim ve öğretim alanının da hizmet veren araştıran, bulan, öğrenen ve öğrendiklerini toplumla paylaşan kişilere bilim adamı diyoruz.

Bundan kaçan ve öğrendiklerini tek kişilik showlar için kullanan kişiler bilim adamı değil sihirbaz ya da soytarı olur.

Parasını sermaye olarak kullanıp hizmet veya ürün üretip sunan kişilere iş adamı diyoruz.

Bu kişiler  ahlaklı, temiz bir şekilde ülke, millet ve kendi çıkarlarına hizmet edecek şekilde çalıştıklarında ülkenin baş tacı olurlar.

Fakat sadece kendileri için çalıştıklarında baştaki taç olmaktan çıkıp ayakkabıdaki çamur olurlar. Biliyoruz ki birçoğu bu ülkeyi yönetmeye talipken artık ülkeye bile giremeyen kaçaklar oldular.

Bu kadar söz meslek adamlığı içindi. Bir adamın meslek adamı olması için mutlaka o mesleği icra etmesi gerekir. Eğer mesleği icra etmiyorsa adı meslektaş olsa da meslek adamı değildir.

Bir adamın adam gibi adam olması, bir işin adam gibi yapılması ve benzeri sözler o iş ve eylemin doğru yapıldığı anlamına gelir.

Bir de  “adamı” sıfatı vardır ki o iş ve eylemin birilerine veya bir şeylere hizmet için yapıldığını gösterir.Yani , düşmanın adamı dediğinde o kişinin bizimle soydaş olduğunu ama soyumuza zarar veren tarafa hizmet ettiğini vurgulamak isteriz.

Yasa ve yönetmeliklere aykırı davrandığı için birçok kez ceza almış, tırlarda kaynak yaratıp, çadırlarda iş bitirmeye kalkmış, kaynak üreten kurumlarla organik bağ kurmuş ve bu bağla bütün kaynakları kendine akıtmayı başarmış, asılsız ve mevzuata uygun olmayan reklamlarla haksız kazançlar elde etmeye çalışmış, mesleği icra eden gerçek meslek adamlarını her platformdan aşağılamış, butik mağazacılığın bitmesini ve ortamın Çok Uluslu Şirketlere kalmasını sağlayacak her türlü çalışmaya imza atmış birilerine meslek adamı denmez.

Onlara dense dense meslek haini denir.

Meslek hainleri hainliklerini bu işle sınırlı bıraksalar belki de bu kadar büyük dert etmezdik. Bilerek ya da bilmeyerek vatana ve millete de hainlik ediyorlar.

Çünkü bu çok uluslu şirketler ülkemize geldiklerinde öz kimlikleri ve markaları ile gelmiyorlar. Burada içimizde gelişmiş büyük şirketlerimizi alıyorlar.

Böylelikle de hem halkımızın refah düzeyini yükseltmek için kullanılacak maddi kaynakları kendi ülkelerinde kendi halklarının refah düzeyini korumak için oraya transfer ediyorlar, hem de yok pahasına aldıkları şirketlerimizi kaynak olarak kullanmamızın imkanından mahrum kalmamıza sebep oluyorlar.

Çağımızda ulusal paraların yerini ulusal şirketler alacaklar. Sözde meslek adamları da tüm kaynaklarımızı onların adamları olarak yok etmeye çalışıyorlar.

Peki, bütün bunları ne karşılığında yapıyorlar? Yemekler, dergilerde kapak olmalar, ulusal ve uluslararası tanışıklıklar ve benzeri kişisel egoların tatmini için yapılan eylemler uğruna yapılıyor.

Meslek adamı olmayanları anlamak mümkün fakat meslek adamı olan gerçek dostlar ne ile kandırılıyor onu merak ediyorum.

Bir insan bile bile hainlerle neden işbirliği yapar?

Turgut Çakar