1 Haziran

Bu yıl altıncısını kutlamayı düşündüğümüz gözlükçüler ve optisyenler günü, 365 günde bizlere de bir gün tahsis edilmiş veya ettirilmiş.

Bu bizim için özel olan günü gündeme getiren ve kabul olmasında katkı sağlayan, sevgili dostum Zeynel ÇAKIRLAR’ a ve altı yıl önce görev de bulunan günümüzde aktif olan ve olmayan meslek örgütündeki arkadaşlara teşekkür ederim.

Bize uygun görünen 1 Haziranı bir anneler günü, bir babalar günü, bir sevgililer günü, hatta bir eczacılar günü gibi düşünmek istiyorum.

Ama bunu düşünmek için kendimi ne kadar da zorlasam başaramıyorum. Türkiye de 5000 den fazla bu mesleği icra eden meslektaşlarımız var şöyle bir nabız yoklayalım birçoğu böyle bir günün olduğunu bile bilmez değil mi, sokakta bir sade vatandaşa sorduğumuzda cevap veremediği gibi söylediğimize de hafiften tebessüm eder.

Bizler toplum da neredeyiz, mesleğimizi topluma tanıttık mı, tanıtabiliyor muyuz diye kendime sorduğumda bunun cevabı hayırdır.

Benim mesleğim işportada, kahve köşelerinde cami avlusunda kamu kurumlarının önünde yok pahasına satılmakta. Evet, üzülerek yazıyorum bu kelimeleri ve sözleri, Sağlık Bakanlığının ilgili birimleri, belediye zabıtaları Çalışma Bakanlığının ilgili Genel Müdürlüklerindeki yetkilerinin bile böyle bir günün varlığından bile haberleri yoktur her halde anlatamamışız biz kendimizi.
Örneğin böyle bir günün olduğunu bilbordlarda yazarak haber versek olmaz mı? Göz sağlığınız için göz ürünlerinin gözlükçülerden alın desek, ulusal bir gazeteye ilan mı versek halkı bilinçlendirsek bu günün 76 milyonun kulağına değil dedeyim yerinde olursa gözüne soksak diyorum.

Arkadaşlar,

Artık sesimizi duyurma zamanı gelmedi mi, meslek örgütümüzün düzenlendiği 1 Haziran’da Ankara’ daki törenlerde buluşmak ümidiyle….

Her ne kadar suskunluk asaletimdendir diye ifade edilse de…

GÜNÜNÜZ MUTLU UMUTLARINIZ DAİM OLSUN

Dostça ve Hoşça kalın

.
Şahap Sabri TUZAL