Kağıt, kalemi elime almayalı epey bir zaman oldu. Niye böyle ayrı düştük, ben de bilemiyorum.
Pandemiydi, sokağa çıkma yasaklarıydı derken epey bir boş vaktim olduğu halde yazı yazmaktan uzak durmuşuz. Sanırım bu içinde bulunduğumuz durumu anlamaya yönelik bir tavırdı.
Şimdi bu kağıda neler yazılacak bende merak içindeyim. Ne yazacağını bilmeyen birinin kağıtla temasında çoğu kez itiraflar, karalamalar ya da pişmanlıklar dökülür kağıda. Bu sektörel bir yazı olmasaydı benim de pişmanlıklarımı, itiraflarımı belki okuyabilirdiniz. Oysa bu meslek içinde pek pişmanlık yaşamadım (çok şükür). Ne kadar emek verdiysem o kadar da karşılığını almışımdır. Bu da bana yeter.
Bu dönemde meslek kuruluşumuzda görevi devralan genç arkadaşlara da gecikmiş başarı dileklerimizi sunalım. 1940'lardan devraldıkları bu misyonu başarıyla kendilerinden sonraki kuşağa devredeceklerine dair bir kuşkum yok.
Toprağı hiç dinlendirmeden yılda 4-5 çeşit ürün almaya çalışmak, sınırları zorlamak mesleğe de, kişiye de bir şey kazandırmaz. Her meslekte hırsa yenilmeden ortalama bir çabayla da kendinize de mesleğinize de katkı sağlamanız mümkün. Neyse o olur.
Önemli olan sağlıklı olmanız, hayatta kalmanızdır. Siz sağlığınızı yitirirseniz, bu mesleğinizin de kaybıdır.
Sağlıkla ve sevgiyle kalın.
Metin Turanlı
| Yazarın tüm yazılarını okumak için tıklayınız |
