Vitrinlerde markalar parlar, optisyenler ön plana çıkar, son teknoloji lensler konuşulur…
Ancak o vitrinin arkasında, gözlüğü bir sanat eserine dönüştüren sessiz kahramanlar vardır: atölyeciler.
Atölyenin derinliklerinde, büyük bir titizlikle camı çerçeveyle buluşturan, mikronluk hesaplarla montajı kusursuz hale getiren, yüz hatlarına göre en doğru ayarı yapan eller… İşte bu ustalık, çoğu zaman görünmeyen ama hissedilen bir emekle ortaya çıkar.
Her bir gözlüğün rahat oturması, net görüş sunması ve uzun ömürlü olması, o atölyecinin tezgâh başında harcadığı dikkat ve özenin eseridir.
Atölyecilik sadece teknik bilgiyle sınırlı bir iş değildir. Gözlüğün estetiğini, işlevselliğini ve kişiye özel konforunu bir araya getirme sanatıdır. Bugün birçok optik mağazada kalfalar yalnızca uygulayıcı değil; müşteriyle birebir iletişimde olan, ürünün kalitesine ve memnuniyetine doğrudan etki eden profesyonellerdir.
Ne yazık ki bu kıymetli meslek günümüzde çoğu zaman bir geçiş dönemi olarak görülüyor. Oysa optik sektörü, hâlâ usta-çırak geleneğini yaşatan ender alanlardan biridir. Teknoloji ne kadar ilerlerse ilerlesin, makineler ne kadar hassas olursa olsun, işin “son dokunuşu” insan eliyle tamamlanır. O el, bir atölyecinin elidir.
Bu yüzden…
Bir gözlüğü burnunuzda yokmuş gibi taşıyabildiğinizde,
Yüzünüze tam oturan bir çerçevenin rahatlığını hissettiğinizde,
Yeni bir gözlükle ilk kez aynaya bakıp “İşte bu!” dediğinizde...
Görünmeyen kahramanı hatırlayın: Atölyeci.
Çünkü her net bakışın, her konforlu kullanımın, her şık çerçevenin arkasında onların görünmeyen ama vazgeçilmez emeği vardır.
