Esnaflıktan Müesseseleşmeye

İcra usul ve esasları kanunla belirlenmiş ve yetkinliğini MYO eğitimiyle alan meslek adamı ESNAF DEĞİLDİR.

Sektörel yayın organı yöneticilerinin dahi bunu ayırt edemiyor oluşu bile içinde bulunduğumuz durumu özetliyor.

Sektörün 1940 yılındaki temsilcilerinin vizyonunun çok gerisinde kalmış olan günümüz yönetici ve okutmanlarının zamanın ruhunu kavramasını geçtik, mesleki “kapsayıcı” mevzuatı okumaktan, anlamaktan aciz oluşu ancak zavallılık olarak tanımlanabilir.

5193 sayılı yasa Optisyenlik Müessesesi tanımına vurgu yaparken resmi otoritenin hala “optik” tanımını dayatmasının düzeltilememesi dahi nasıl bir garabet içinde cebelleşildiğinin göstergesi.

Taşralı oda başkanının yabancı istatistiklere dayalı temcit pilavına dönen yazılarının arka planında sadece korku yani öğretilmiş çaresizlik belletilmekte.

Yukarıda açıklamaya çalıştığım gibi mesleki kanuna tabi meslek adamlarının mesleki icraatlarını düzenleyen denetleyen bir meslek odası ve birliğine sahip olması esastır. Mesleğini icra eden her meslek adamı odaya kayıt mecburiyetindedir. Her türlü mesleki hakların koruyucusu ve düzenleyicisi konumundaki meslek odalarına sahip çıkılması zaten tüm üyelerin kabul ettiği bir zorunluluktur.

Uzun girizgâh sonrası esas konuya gelirsek, evet geleneksel iş yapış modeline takılıp kalmış işletmeler çağa ayak uyduramadıkça pazardan çıkışı kaçınılmazdır. Bunu organize sermaye gruplarına bağlamak “taşra” bakışıdır.

Geçmiş yazılarımı benim de temcit pilavı gibi ısıtıp ısıtıp önünüze koymamın bir faydası yok, organize sermaye grubu mağazacılık karşısında neler yapılabilir merak edenler arşivden bulup okuyabilir.

Bilginin her saniye eskidiği bilişim çağında elinizin altında internet gibi müthiş bir veri bankası mevcut olup, kendini geliştirmek ve güncellemek isteyenlere inanılmaz açık kaynaklar sunulmaktadır.

Özellikle tarım ve hayvancılık konusunda ülkenin içinde bulunduğu kısır döngüden çıkışın yegâne yolunun aile işletmelerinin “KÜMELEŞEREK” orta ölçekli işletmeye dönüşerek sürdürülebilir bir köy kalkınma modeli inşa edilebileceği üzerine yüzlerce akademik çalışma mevcut olup modern çiftçiliği temsil eden yurtdışı eğitimli yeni nesil çiftçilerin yarattıkları mucizeler youtube videolarında izlenebilir.

Karacabey Feyz çiftliğinin sahibi Tüm Süt Et ve Damızlık Sığır Yetiştiricileri Derneği (TÜSEDAD) Ve Bursa Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliği başkanı Sencer Solakoğlu buna en güzel örnektir. Kümeleşme önerilerini bulup izlemenizi öneririm.

Günümüz koşullarında “Özgün” iş yapanlar “Butik” işletme olarak faaliyetlerini başarıyla sürdürebilir. Sıradanlıktan sıyrılamamış, kendini güncelleyemeyenler, sermaye sıkıntısından gerekli yenilenmeyi ve büyümeyi beceremeyenler, nitelikli personel istihdam edemeyenler, sosyal medyanın gücünü ıskalayanlar bir yol ayrımına geldiklerinin farkına varmalıdır. Ya kurbağa gibi ağır ağır haşlanıp zengin sofrasına aş olacaklar ya da güç birliği yani kümeleşerek oyunun kuralına uyum sağlayacaklar.

Oda Başkanımıza da ilettiğim gibi 11 ilimizi etkileyen büyük afette her şeyini kaybedenler arasında meslektaşlarımız da mevcut. Yerel Oda başkanlarıyla organize olunarak bu felaket sonrası inşa edilecek yeni şehirleşmede bireysel işletmeleri kümeleştirerek çok daha güçlü optisyenlik müesseseleri oluşturulabilir. Bölgede böylesi bir kümeleşme sağlanabilirse tedarikçilerinde bu yeni oluşuma fikri, teknik ve emtia desteği sağlaması da söz konusu olacaktır. Belki ülke genelinde mesleki bir iç dayanışma da tetiklenebilir.

Gelinen nokta tam da atalarımızın dediği gibi “Bir elin nesi var iki elin sesi var” durumudur.

Kişisel gelişiminize yatırım saatlerinizde yararlanabileceğiniz açık kaynakları da sizinle paylaşmak istedim.

 

Hakan Ertunk
Gözlükçü

Yazarın diğer yazılarını okumak için tıklayınız