Bayrampaşa Gözlükçüler Çarşısı

Bayrampaşa; Eskiden ceza evi ile anılan şimdilerde Göz hastanesi ile gündemimize düşen semt,sen nelere kaadirsin;

 

Sevgili meslekdaşlarım;

 

Malum konuyla ilgili olarak yapılan yorumlara, yorumla değilde uzun bir yazıyla cevap vermenin günü gelip geçti diye düşündüm.

 

Belkide gün bugündür.

 

Bayrampaşa Göz hastanesinin gözlükçü dükkanı açarak yapmış olduğu haraket kabullenemez,etik dışı ve tartışılır bir durumdur.Seneledir hastanenin olduğu sokakta çalışan gözlükçü meslekdaşlar, hastane ile özdeşleşmişler ve sokaklarının resmiyette olmasada halk arasında Bayrampaşa Gözlükçüler çarşısı adı ile anılmasını sağlamışlardır.

 

Bu durum yıllardır bu şekilde sürmüş,güzel bir çalışma ortamı ve pazar yaratmıştır.Oluşan pazardan hem gözlükçü meslekdaşlar hemde hastane maddi olarak faydalanmıştır.Bu faydalanmayı hastane yönetimi kabul etmesede o adresin pazar olmasına gözlükçü meslekdaşlarda katkıda bulunmuşlardır.

 

Bahsi geçen konunun,öncelikle olayların vuku bulması ile mağdur olan Bayrampaşa’daki meslekdaşlarım ,ben ve benim gibi uzakta olduğu halde meslek sevdalısı aynı safta duran meslekdaşlar ve suçunu,ihmalini,tedbirsizliğini örtbas etmek isteyen yöneticiler diye ikiye böleceğini tahmin bile edemezdik değilmi?

 

Bu arada bazı meslekdaşların, bu zihniyetlerin yanında duran tavırlar sergilemesi çok manidar oldu. Hele hele senelerdir,mesleğin belli kadrolarında yer almış,hatta hatta en tepe noktasına oturmuş kişilerin sanki suç meslekdaştaymış gibi taaaaa orta parmağını göstererek o kalın,çok işlevsel parmağı gözümüzün içine sokaka soka,al sana kanun nerene sokarsan sok demesi çok düşündürücü ve üzücüdür.

 

Halbuki bizlerin buradaki haykırışları derneklerin,tüzel kişiliklerin mesleğimizi yapıp yapamayacağı değil görsellerle dahi,iki işletme arasında yönlendirme ve paslaşmanın olduğunun ispatlı ve görünür olduğudur.Fakat anlamakta zorlandığımız sayın yöneticinin yorumlarındaki ifadelerde konuya neden farklı bir açıdan baktığı ve meslekdaşların arkasında durmadığıdır.

 

Bu bakış açısı çok manidardır.

 

Sevgili arkadaşlar;
Sayın yöneticimizin doğru tespit ettiği gibi hiç bir dernek üyeliğim yoktur.Bundan hicap duyması ve utanması gereken dernek yöneticileridir.Bunun benim için parasal bir tarafı yoktur.Dernek başkanlarının dahi aidatlarını ödemediği dönemlerde dahi aidatlarını en erken ödeyen yeğane üyelerdenim.Hali hazırda mesleğimle ilgisi olmayan altı adet dernek üyeliğim ve o derneklere maddi ,manevi katkılarım var.Sosyalliğe,yardıma önem veren,hakkını ve haklarını bilen ve arıyan bir yapıya sahibim.

 

Hiç bir şekilde derneğimden ayrılma sebebimi bu güne kadar soran olmamıştır. Madem soruldu bunuda buradan açıklayayım.Hali hazırda faaliyet gösteren derneklerin (biri hariç oda Ankara derneğidir) yöneticisinin benim ve benim gibi düşünen arkadaşlarımın kafamda olan projeleri yapacak kapasitede olduğunu düşünmüyorum.Yapmış oldukları çalışmaların mesleğe faydalı, geleceğe yönelik doğru projeneler olmadığını savunuyorum.Arkadaşlarım ve ben yöneticilerimize olan güvenimizi ve inancımızı yitirmiş durumdayız.

 

Mesleğimiz yöneticilerimiz sayesinde çok kötü günler yaşamaktadır. Bu güne kadar gelen yöneticilerin yaşatmadığı itibarsızlığı yaşamaktadır. Toplumda hiçbir değeri, hiç bir güvenirliliği kalmamıştır.İki tane kamu spotu ile basın açıklamaları ile bu iş olmamıştır, olmayacaktır.Bu net olarak görülmektedir.

 

Sayın yönetici,sizin meslek örgütündeki en üst düzey yöneticilerden biri olarak yapmış olduğunuz açıklama aynen aşağıdaki gibidir.

 

‘’Yönlendirme konusuna gelince; söz konusu semtte ve/veya İstanbul genelinde optisyenlik müessesesi işleten meslektaşımızdan ilgili hastanede yönlendirme yapıldığına dair TOOMD derneğimize veya Konfederasyonumuza şu ana kadar ulaşmış sözlü veya yazılı bir müracaat söz konusu değildir.’’

 

Sayın yönetici yukarıdaki şu satırları yazarken sanırım diliniz sürştü,kaleminiz yan bastı yada uyuyordunuz yeni uyandınız.Günlerdir bizlerin internetteki çığlıkları birer ihbardır.Sizin gibi üst düzey bir yöneticinin bunları duymaması ve görmemesi manidardır.Diğer taraftan benim mesleğimle ilgili herhangi bir konuda dernek üyeliğim şart değildir.Ateşten gömleği giymiş olan sizler bizlerin tüm sorularına cevap vermek zorundasınız. Sorgulamalardan üyeliğin yok falan diye kurtulamazsınız. O mevkide bu yüzden varsınız.

 

Ben İstanbul’da bana 10 km uzakta olan bir sorunla veya elin Ankara’lısı 500 km uzaktaki bir sorunla nasıl kendi işi gibi ilgileniyorsa sizlerde bunu yapmak zorundasınız. Yapamıyorsanız geldiğiniz gibi bırakıp gitmeyide bilmelisiniz.

 

Unutmayınki meslek sorunlarını sizin oturduğunuz makamda oturanlar yurdun neresinde olursa olsun kendi komşusunun sorunu gibi bilmeli ve gerekeni yapmalıdır.Bununla ilgili bir ihbar veya müracaat beklememelidir. Gerektiğinde imkanı olan meslakdaş eline fotoğraf makinasını alıp benim gibi gidip o fotoğrafları çekmeli ve site admini ile birlikte ortak çalışmayla kendine ait olmayan dertle ilgilenmelidir.

 

Meslekdaşlık,meslek adamlığı budur sayın yönetici.Taaa Ankara’da konuya uzak bacak çatan adamın yaptığı gibi mesleğiyle ilgili sorunlarda,tüfek çatmasınıda bilmeli yurdun neresi olursa olsun yetişmelidir sayın yönetici.Son olarak yazımı bir dörtlükle bitirmek istiyorum.(moda olduya bozmayalım.)
Önce optisyen,gözlükçü diye meslekdaşları ayırdınız. Sonra adamlığımızı terazilere koydunuz tartınız.

 

Beceriksizliğinizi maaledecek adamlar aradınız. Bizleri gruplar kuran sermayelere sattınız.

 

İmza….Bir meslek adamı.

 

Tüm meslektaşlarıma hayırlı işler bol bereketli günler dilerim.

 

 

Levent Akagündüz

 

Not.Her şey için,tüm özverili çalışmalar için teşekkürler site yöneticisi ve Ankara’lı