“Gözlükçü değil, Optisyeniz”

Doğal olarak bu resimler bir şekilde yayınlandı. Aynı gün Sayın Başkan Vardi aradı ve örtülü olarak kırgınlığını dile getirdi.

Sonraki dönemlerde gelen mesajlar, arayan arkadaşlar ve değerli hocamın da kırgınlığını dile getirmesi üzerine ben de bu konuda bir açıklama yapmam gerektiğini düşündüm.

Bugüne kadar kendileri ile aynı ortamı paylaşma şansını bulduğum öğrenciler bilirler. İlk dersimin konusunu “Göz-lük-çü-lük” olarak işlerim. Kanun ne derse desin asıl işimizin bu güzel açılıma sahip öz Türkçe bir isime sahip olduğunu anlatırım ve eğitim sürecine Bismillah diyerek başlarız.

Tüm değerli hocalarımın olduğu gibi benim öğrencilerim de zorlu bir eğitimden geçiyorlar. Sağlık, mühendislik, işletme ve modacı gibi zor bir eğitim sürecinden geçtikten sonra mesleklerini bakanlığın tanımladığı 5193 Sayılı Optisyenlik Hakkındaki Kanun ile icra etmeye başlıyorlar.

Bu kanunun birinci maddesi.

MADDE 1. – Bu Kanunun amacı; fertlerin ve toplumun sağlığını korumak üzere, optisyen unvanının kullanılması, optisyenlik mesleğinin icra edilmesi ve optisyenlik müessesesinin açılması ve işletilmesiyle ilgili usul ve esasları düzenlemektir.

Optisyenler, bu madde gereği dayanak göstererek kadro talebinde bulunuyorlar ve haklılar. Gözlükçü olmalarının bilinci ile Optisyenlikten doğan haklarını talep ediyorlar.

Ayrıca takdir edersiniz ki Meslek dersleri de bir o kadar zor ve zahmetli geçiyor. O pankartı açan çocuklar gece günlük işlerinden yorgun argın çıkıp on bir on ikilere kadar cam Reçete okuyor, ölçü alıyor, cam kesiyor, gözlük yapıyor ve müşteri memnun etmeye çalışıyorlar.

Arada isyanlar olmaz mı oluyordu tabi ki.
-Hocam “arkadaşlarım X okulunda onlar bu kadar zorlanmıyor siz neden bizi sıkıyorsunuz?”
-Onların ne yaptığı bizi ilgilendirmez siz sağlıkçı olarak yetişiyorsunuz.

-Hocam “Bu ölçüleri dışarıda kimse almıyor neden bu kadar baskı yapıyorsunuz?”
-Siz Optisyen olacaksınız bu dışarıdaki rekabet gücünüz işinizi doğru yapmanız olacak.

-Hocam Dışarıda bu aletlerin hiçbiri yok. Siz neden bu kadar aleti tek tek soruyorsunuz.
-Siz Optisyen olacaksınız bu aletlerin hepsini bilmeniz gerekiyor. Sadece bilmek değil kullanıp korumanız gerekiyor.

-Beş puanını kestim.
-Neden hocam, çünkü vantuzu değiştirmedin. Hocam daha yeni değiştirdim bu ikinci cam dışarıda bunu on kez kullanıyorlar. Sen Optisyen olacaksın siz yapamazsınız.

-30 puanını kestim.
-Neden hocam, Pd ölçüsünü almadın. Hocam numarası küçük Y. Abi küçük numaralarda almıyoruz dedi. Onlar gözlükçü. Sen optisyen olacaksın. V Plan güneş gözlüğünde bile Pd’yi dikkate alacaksın.

-Şu konuda bugüne kadar hiçbir veri yok. Mesleği bilen biri olarak bu konuyu araştırın.
-Fakat bize siz camı çerçeveye takan ustalarsınız (bunlarla uğraşmayın) diyorlar.
-Verileri topladığımızda bir Optisyen olarak camı çerçeveye takan zanaatkardan ziyade sağlıkçı rolünüz de gündeme oturacak.

Bir eğitim sürecinde bu örnekler ve sohbetler uzadıkça uzuyor. Sonuçta çalışan, terleyen ve yorulan bu öğrenciler o önemli günde, Diplomalarını bir gözlükçünün elinden aldıklarının bilincinde, Optisyen olmanın gururunu yaşıyorlar.

Yıllar önce yazdığım yazıda “Gözlükçü olmaktan o kadar gurur duyuyorum ki akademik titrimi kullanmaya gerek bile duymuyorum” demiştim. Gözlükçü olmaktan her zaman gurur duydum. Şimdi de optisyen çocuklarımızla gurur duyuyorum. Onların hataları olabilir fakat biz Gözlükçüler onlara doğru örnek olmakla mükellefiz.

Optisyenler kadro mücadelesi veriyorlar, abileri olarak siz destek olmak için ne yaptınız?

GÖZLÜKÇÜ
Turgut ÇAKAR…