Dernek Sanayi ve Ticaret A.Ş.

Deve kuşları, sevimli canlılardır ama kafasını kuma gömüp, koca poposunu dışarıda bırakarak saklandığını sanmak gibi bir kusurları vardır.

 

Herhalde kuş beyinli olduklarından olsa gerek. Bu canlıları örnek​ alan bazı​ insanlar ​da ​çevremizde, yakınımızda ve içimizde maalesef yaptıklarının görülmediğini sanarak bizlerle birlikte yaşamaktadırlar.

 

Örneğin; Ya Facebook sayfalarında istemediklerini söyledikleri TÜRKİYE OPTOMETRİYİ “beğen”erek, ya da tamamen zincir mağazaların yararına çalışan, geleneksel mağazalara rakip ECOO’yu bulundukları derneklerinden maddi ve manevi olarak destekleyerek, onlara el altından fizibilite raporları vererek deve kuşlarına olan benzerliklerini sürdürmektedirler.

 

Sevgili dostum sevinmen boşuna, seni sevindiren bizi üzmektedir,

 

Dedim ya deve kuşu gibi yaşayanlar çevrelerindekilerin hiç bir şey görmediğini ve bilmediğini sanırlar bu sebeple sevinip dururlar. Reklama karşılardır ama dernek​lerinin web-​ sayfalarına boy boy reklam alırlar.

 

Reklamın en büyük destekçisi onlardır aslında.

 

Onlar gizli reklamcıdırlar.

 

Sorsanız derneğin geliri yok ondan yapıyoruz derler, küstürdükleri meslektaşlarının neden küstüğünü bilmezler, sormazlar bile. Bir günden bir güne meslektaşlarını gezip dertlerini dinlemezler, dernekler bir işe yaramıyor diyenlerin gözünde itibarlarını neden kaybettiklerini bilmezler. Üyelerinin,​”​yapmış oldukları yanlış çalışmalardan dolayı derneklere verilen paralar haramdır​”​ dediklerini duyarlar, duymazdan gelirler.

 

Fakat sokak sokak gezip OPTOMETRİ için özel üniversitelerle istişare yaparlar. Katıldıkları Malaga toplantısında ECOO’nun en büyük hayali olan OPTOMETRİ’nin ülkeye nasıl sokulacağı planlarını itiraz bile etmeden kaval dinler gibi dinlerler.

 

Eleştirilmek istemezler, eleştirinin ne anlama geldiğini bilmezler. ​Halbu ki eleştiri insanları geliştiren, eğiten, hatalarını görmesini ve düzeltmesini sağlayan geri bildirimlerdir. Eleştiri ve hatalar hiç bir zaman bitmez. Fakat ne hikmetse eleştirilmek hazmı zor bir yemek gibidir. Eleştiri, yapana her zaman düşman kazandırmıştır. Bu konu bizim gibi düşünen bireylerin yaşadığı ülkelerde maalesef böyle olmuştur. Eleştirilenide takındığı tavra göre mağdur göstermiştir.

 

Bu güne kadar düşüncelerimden dolayı avukatlığa soyunan meslektaşlar tarafından hakkımda yanlış düşündüklerini her defasında hatırlatmama rağmen klavye tetikçiliği ile suçlandım. Halbuki ben kendine göre eğitimi olan, siyaset bilmeyen, dostlarını kendisi gibi değerlendiren aynı zamanda ahlaklı, alaver​e​ dalever​e​ bilmeyen ​birisiyim.

 

​Herkes gibi kKendime ait fikirlere ve görüşlere sahibim, hiçbir zaman bir şeyleri anlatmak için kimseden ​icazet almadım. Kimseye ​sırtından vurmadım, tuzak asla kurmadım. Dostlarıma yaptığım hiç bir yardımı bazıları gibi ileride bir yerlere gelmeme faydası olur, onların üzerine basarım, merdiven olarak kullanırım diye yapmadım. Kendime ait görüşlerimi söylemek için bugüne kadar ne bir kimseden bir menfaat edindim, ne de bir paye kazandım. Bildiğim doğruları hep söyledim, hep anlattım.

 

​Düşman kazandığım gibi daha çok dost kazandım. ​Bu dostlarımın içinde öyle bir dostum var ki tüm dostlarımdan aflarına sığınarak tenzih ederim. 30 senedir arkadaşım, 25 senedir eşim, sırdaşım, canım, ciğerim, her şeyim, bir tanem, gözümün bebeği, sofra arkadaşım, kadeh arkadaşım, sevgilim.

 

Dürüst, doğru, yalansız, düz aynı benim gibidir. Fikir sorarım, akıl alırım, danışırım ama hiçbir zamanda dediğini yapmam. Hep kızar, hep kızar, çocukmuşum gibi kızar.

 

Neden biliyor musunuz?

 

Anlatayım;

Dikkat et dostum der! Menfaatçi, numaracı, içten pazarlıklı, Truva atı gibi insanlarla işin olmasın. Düşmanın bile senin kalitende ve dürüst olsun. Kimsenin arkasından oyun çevirmesin, içi​ ​de dışı gibi olsun. Bütün üzüntüsü benim üzülmem, zarar görmemdir, hayal kırıklığına uğramamd​ı​r.

 

Tabi devekuşları bunu bilmezler oturdukları yerden atar dururlar.

 

-Sorar bana bir menfaatin var mı? diye. Yok derim. O halde be adam derdin ne?

 

-Bu adamlar koltuk peşinde. Görmez​ ​misin​?​ birkaç kişiden fazla uğraşan yok, çomak ​​sokma adamların tekerine, otur oturduğun yerde, sana ne, bak işine.

 

Bilmez ki gönül durmaz, ​yüreğim kaldırmaz. Boş olsa da uğraşır durur.

 

Nereden geldiği, kimlerin sponsorluğunda yaptıkları belli olmayan, yapılması için ne ödünler verildiği bilinmeyen hiç bir işe yaramayan, boşa harcanan paralarla kamu spotları yaparlar, Bugün sorsan kimse bilmez, meslektaşa bir ​kuruş menfaati olmaz. İşlerine gelmeyen medyaya sallarlar.

 

​​Meslektaşları yırtınırken kıllarını bile kıpırdatmaz gölde balık tutar, bacak çatarlar.

 

Bizlere uygulanan meslek kuralları ​AVM bülbüllerine, Zincir mağazalara uygulanmaz, su tesisatı yüzünden onlarca dükkan kapanır. AVM’lerde gruplar taşıma suyla değirmen döndürürler, mobil musluklar kurarlar.

 

Derneğimizde aval aval bakar kılını bile kıpırdatmaz. Ama iş konuşmaya geldi mi onu da beceremeyip, kendilerine ​”​​tetikçi​ avukatlar​”​ tutarlar oraya buraya ısmarlama yazılar yazdırırlar.

 

Sonra adama sorarlar sana mı kaldı onun bunun avukatlığını yapmak?

 

Tüm meslektaşlarıma hayırlı işler bol bereketli günler dilerim.

 

 

Levent Akagündüz