KRİZİ FIRSATA ÇEVİRMEK

Mevsim gereği insanların tatile gittiği ve işlerin zayıf olduğu bir dönemdeyiz. Kavurucu yaz sıcaklarını da hesap edersek optikçi dostlarımızı anlamak daha da kolay oluyor.
Böyle bir dönemde içeriye giren müşteri sayısı zaten az olduğu gibi, sorunlu müşterileri de hesap edince, krizi fırsata çevirmenin şart olduğu gibi gelen müşteriyi de kesinlikle boş göndermemek gerektiğini de çok iyi biliyoruz. Bilmesine biliyoruz ama uygulamada maalesef çok başarılı olamıyoruz.
Aslında optikçinin her bireysel müşterisi, biz toptancılarında müşterisi oluyor. Optikçinin yüzü gülerse toptancının da yüzü gülüyor. Zincirleme bir reaksiyon yani.
Bizler işimiz gereği il il, ilçe ilçe dolaştığımızdandır ki; çok farklı müşteri tipiyle ya da çok farklı satış tekniğiyle karşı karşıya geliyoruz. Kapıdan içeri giren bir müşteriyi karşılamamız, onunla birebir ilgilenmemiz, yapılan çay kahve ikramı, hitap şeklimiz müşterinin ne söylemek istediğini hatta ne düşündüğünü hissetmemiz gerekiyor. Bu konularda iyi ya da kötü örnekler kesinlikle optikçi dostlarımızın satış grafiğine etki ediyor.
Yine müşteri ziyareti yaptığımız bir günde, Aydın beyle beraber sohbet ediyor ve çaylarımızı yudumluyorduk. Aydın beyin sohbeti hoşuma gitmişti. Yüzü gülüyordu hep. İçten samimi ve karşısındaki kişiye güven veren bir konuşması vardı. Biz sohbete dalmışken 60 65 yaşlarında bir bey ve 13-15 yaşlarında bir genç kız içeri girmişti.
Aydın bey hemen ayağa kalkmış bir taraftan hoş geldiniz Mehmet bey diyerek elini uzatmış tokalaşırken, diğer taraftan hem Mehmet beye hem de torunu olduğunu öğrendiğim küçük hanıma oturmaları için yer gösteriyordu.
Mehmet beyin sinirli olduğu her halinden belliydi. Anlaşılıyor ki elinde tuttuğu gözlük torununundu. Ve maalesef kırılmıştı. İçeri girişi, tokalaşması, oturuş şekli tamamen kızgın bir müşteriyi temsil ediyordu.
Aydın bey durumu hissetmiş, olaya hakim görünmesine rağmen merakımı yenememiştim. Bu güler yüzlü adam böyle bir olayın içerisinden nasıl çıkacaktı acaba? Kendim ce fikir üretmeye çalışırken Aydın beyi ve Aydın beyin hareketlerini izlemeye başlamıştım.
Aydın bey İçeriye seslendi.
– Çocuklar yeni getirdiğim büyük kayısılardan yıkayıp getirin lütfen.
Bir iki dakika içerisinde kayısı tabağı gelmişti. Gerçekten güzel görünüyorlardı. Lakin benden başka kimsenin gözü pek kayısı falan görmüyordu. Kayısı kendi başına sehpanın üzerinde süs eşyası gibi duruyordu. Genç kız suçlu biri gibi sürekli önüne bakıyor Mehmet bey ise konuşmaya hazırlanıyordu.
Sonunda kızgın bir ses tonuyla konuşmaya başladı.
– Aydın beyciğim bu çerçeve kaliteli demiştin, hiçbir şey olmaz demiştin. Bak elimizde kaldı, kenarından kırıldı. Şimdi ne yapacağız biz ?
Aydın bey tebessümle ve hiç sözünü kesmeden Mehmet beyi dinlemiş, ve yine güler yüzlü sevecen bir ses tonuyla konuşmaya başlamıştı.
– Mehmet bey sakin olalım dışarısı yanıyor soğuk bir şey içelim lütfen. Kızımıza bir meyve suyu ikram etsek içermisiniz?
Cevap kısa, net ve birazda soğuktu.
– Hayır teşekkür ederiz.
Aydın bey yutkundu. Sanki ne konuşacağını düşünür gibi birkaç saniye bekledi ve sonra genç kıza dönerek
– Kızım T.C Kimlik numaranı hatırlıyormusun ?
Genç kız hiç konuşmadan kimliğini masanın üzerine bıraktı.
Aydın bey kimliği aldı ve bilgisayın başındaki delikanlıya uzatarak
– Evladım bir bak bakalım hangi tarihte vermişiz bu gözlüğü ? kaç numara kullanıyor kızımız ?
Dedi ama kendiside ayağa kalkarak bilgisayarın başına geçti. Bu arada içeriye doğru tekrar seslendi.
– Çocuklar üç tane soğuk su getirirmisiniz lütfen ? misafirlerimizi serinletelim biraz.
Sularda sehpanın üzerine yerleşmiş ama ben hariç kimse suya da elini uzatmamıştı. Sonra Mehmet beye doğru dönerek
– Mehmet beyciğim biz bu çerçeveyi kızımıza teslim edeli yaklaşık 1.5 yıl olmuş neredeyse. Kızımız yine güzel kullanmış Maşaallah. Ben altı ayda cam çerçeveyi kıran, kaybeden çok gençle karşılaşıyorum.
Diyerek hafif bir tebessümle genç kıza baktı. Genç kız biraz rahatlamış ve Aydın beyin tebessümüne yine tebessümle cevap vermişti. Ben bunu hiç beklememiştim. Demek ki genç kızın hiç konuşmaması sürekli önüne bakması dedesinin gelmeden önce onu da fırçaladığını gösteriyordu. Ve Aydın bey bunu hissederek hem kızcağızı temize çıkarmış hem de yanına çekmişti. Sonra konuşmasına devam etti.
– Kızım, yanıma gelirmisin lütfen ?
Genç kız dedesinden göz ucuyla izin alarak Aydın beyin karşısına oturmuştu. Aydın bey kibarca hem kırık gözlüğü hem de ona benzer birkaç çerçeveyi kızın yüzüne takıyor ve çıkarıyordu. Sanki bir sanatçı edasıyla incelemeler yapıyor ve hiç konuşmuyordu. Sonra tekrar kırık çerçeveyi eline alarak Mehmet beye doğru döndü ve konuşmaya başladı.
– Mehmet beyciğim kızımız gelişme çağında. Yüz hatları genişlemiş. Bu çerçeve nin kırılması çok normal. Şimdi bunu çözmek için önümüzde 3 yol var.
– 1.ci yol ; çerçevemiz garantilidir. Firmaya göndeririz tamir ettirir ve sapa sağlam geri gelmesini sağlarız. Fakat bu yaklaşık bir hafta 10 gün süre zarfında olacağı için ben bunu tavsiye etmiyorum. Çünkü kızımızın kullandığı numaralar küçük değil. Böyle davranmamız kızımıza zarar vermemiz demektir.
Aydın bey bu konuşmayı yaparken Mehmet bey suyunu içmiş ve bir tane kayısıyı eline alarak yemeye hazırlanıyordu. Bu durum beni ziyadesiyle memnun etmişti. Aydın beyden fazla rahatlamıştım. Demek ki Mehmet beyin öfkesi dinmiş ve dikkatlice anlatılanları dinliyordu. 2.ci yol ise diye devam ediyordu Aydın bey.
– Bu çerçeve ayarında başka bir çerçeve seçeriz ve sizden sadece cam ücretini rica ederiz.
Aydın bey konuşurken misafirlerini dikkatlice süzmeye devam ediyordu. Onların rahatladığını gördükçe kendisi de rahatlıyor ve bir orkestra şefi gibi olayları çok güzel yönetiyordu.
3.cü yol ise benim tavsiyemdir. Dediğinde içimden eyvah demeden edemedim. Aydın bey karşı atağa geçtiğinin sinyalini veriyordu. Ses tonu ikna edici, gözün ve gözlüğün önemini hararetle anlatıyor. Gençlerin ne kadar hızlı gelişme gösterdiğinden, gözlük kullanan herkesin kesinlikle yedeğinin olmasının öneminden anlatıyordu.
– Kızımız gelişme çağında Mehmet beyciğim. Benim tavsiyem kesinlikle 3.cü yoldur. Kızımıza şurda gördüğünüz çok daha kaliteli ve genç kızlara yakışır bir çerçeve verelim. Haaa bizde taşın altına elimizi koyalım. Zannetme ki yükü sadece sana bırakalım. Kızımızın beğendiği çerçeveler 200 TL civarında olursa yarısına biz destek verelim siz ayrıca cam parasını ödersiniz.. Lakin 300 TL ve üzerinde olursa siz çerçeveyi ödeyin bizde güzel bir çift yeni cam takalım hediyemiz olsun. Hem şimdiki gözlüğü de yedek olarak kalır. Dediğinde Mehmet bey şaşkın şaşkın Aydın beye bakarken genç kız yeni çerçeveleri denemeye başlamış ve dedesine
– Bu nasıl dedeciğim ? bu bana yakıştı mı ?

Diye dedesinin gönlünü almaya başlamıştı. Bu arada kayısılar bitmiş sular, çaylar ve hatta meyve suları gidip gelmeye başlamıştı bile.
Aydın bey sakin tavırlarıyla ve güler yüzüyle misafirlerini uğurlarken kasasına 350 TL Nakit parayı çoktaan koymuştu. Kızcağız yeni bir çerçevenin verdiği mutlulukla dedesine sarılmış, dedesi kızının o kadar mutlu olduğunu görünce kendisi de çok mutlu olmuştu.
Aydın tekrar yerine oturduğunda bana doğru gülümseyerek
– Zaten işler düşük. Üniversite öğrencileri, personelleri öğretmenler evinde, memurların bir çoğu tatilde. Böyle zamanda krizi fırsata çevirmekten başka çaremiz varmı ?
Dediğinde hem dilimle hem de kalbimle onayladım Aydın beyi.
Ve gerçekten bir krizi fırsata çeviren optikçi dostumuzun gerçek hikayesini sizlere anlatmak istedim.
Hayırlı Ramazanlar dilerim.
Saygılarımla;

Siracüddin ÇAĞLAR