Teleskop gözlükle üniversiteyi bitirdi

İki çocuk annesi Meryem Altın, 1961 yılında Yozgat Yerköy’ de doğmuş. Yıllarca ev hanımı olarak iki çocuğunu özenle büyütmüş.

Ameliyat sonrası gözlerinin görmemesi, en çok sevdiği şey olan okumaktan onu yıllarca uzak tutmuş. Ancak 2004’te yeniden görmesini sağlayan teleskop gözlüklerini aldıktan sonra önündeki engelleri tek tek yıkmaya başlamış. Önce dışarıdan ortaokula başlamış ve başarılı bir şekilde mezun olmuş. Hocaları, ondaki okuma isteğini görüp eğitimine devam etmesi yönünde hem onu hem de eşi Mustafa Bey’i teşvik etmiş. Meryem Altın, açıktan liseyi de bitirdikten sonra 2018 yılında üniversite sınavına girerek İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesinde Yaşlı Bakımı programına kayıt yaptırmış.

Meryem Altın: “Ben iç kulak zarı iltihabından ameliyat oldum. Ameliyat esnasında sinirleri kesmişler ondan sonra gözüm görmedi ama okumaya hevesim hep vardı. Gözlerim görmediği için hiçbir şey okuyamadım yıllarca; ama 2004’te teleskop gözlük aldım. Ondan sonra okumaya başladım. Gözlüğü alınca benim içime bir şey geldi, başarırım diye. Allah’ın izniyle, gözlüğü aldıktan sonra başardım. Önce dışarıdan ortaokula başladım, ondan sonra liseyi verdim. Sınava girip şansımı denedim ve AUZEF’te Yaşlı Bakımı programını kazandım. Teleskopik gözlüğümü aldıktan sonra, ben okumayı tekrar sevdim ve başardım.” sözleriyle okuma aşkını dile getiriyor.

Ne görme zorluğu ne de yaşı, Meryem Altın’ın okuma aşkına engel olabilmiş. Eşi Mustafa Altın da eşini bu yolculuğunda yalnız bırakmamış, Mustafa Bey: “2005 yılında emekli olduktan sonra hanım heves etti. Okul okuyacağım ben dedi. Ondan sonra imtihana sokunca, ortaokulu verdi iki sefer girmede, lise ardından üniversiteyi kazandı.”

Eşinin bu süreçte kendisine ne kadar çok destek olduğunu anlatan Meryem Altın: “Kayıt işlerine gittik, beraber uğraştık hep. Beni arabalara bindirdi mesela. Götürdü sınav vermeye. Orada ben sınavdayken başımı bekledi. Bırakıp gitmedi. Mesela sınavlara soğuklarda gittik, sıcak havalarda gittik. Ondan sonra ben girdim derse o beni dışarıda bekledi. O olmazsa ben arabalara bile binip gidemem, çünkü arabaların yazılarını okuyamıyorum.” diyor.

Eşi ders çalışırken o da dinleyen, onunla birlikte yeni şeyler öğrenen Mustafa Bey: “Meryem Hanım derslerine çalışırken okuyor, ders videolarını izliyor, o ders çalışırken en azından biraz da ben bilgi sahibi olmuş oluyorum. Bende kalp, şeker, kolesterol var “Yaşlı Bakımı” okuyan eşim derslerinden öğrendikleriyle benimle daha iyi ilgileniyor. Şekerim çıkınca dengelemeye yardımcı oluyor kolesterolümden dolayı beslenmeme daha çok dikkat ediyor. O okurken ben de biraz bilgi sahibi olmuş oluyorum.”

Meryem Mustafa Altın Çifti, öğrendiklerini beraber hayatlarına dahil etmişler. Öğrendikleri sadece kâğıt üstünde kalmamış, okuduğu program Meryem Altın ve eşinin de hayatına dokunmuş.

En büyük hayalinin huzurevinde çalışmak ve diyetisyenlik programında okumak olduğunu söyleyen Meryem Altın, sadece hayal etmekle kalmamış ve lise kitaplarına çalışarak KPSS sınavına da girmiş ve KPSS’den 76 puan almış. Sınavdan iyi bir puan alacağına inanmayan ailesinin aldığı puanı duyduklarında şaşırmaları Meryem Altın’ı çok mutlu etmiş.

Meryem Altın: “Arkadaşlarım da diyor ki bu yaştan sonra ne yapacaksın, ne olabilirsin, senden ne köy olur ne de kasaba, dediler ancak ben de olacak inşallah diyorum.”

AUZEF’te öğrenimine devam eden Meryem Altın’ın eğitim hayali ise hala devam ediyor. Mezun olduktan sonra huzurevinde çalışmak isteyen Meryem Altın daha sonra da Diyetisyenlik programında eğitimine devam etmekte kararlı. Öğrendikleri ile hem kendi ailesine hem de diğer insanlara yardım etmeyi isteyen Meryem Altın’a neden Yaşlı bakımı programında eğitim almak istediğini sorduğumuzda:

“En azından bir kişiye bir yardım ettiğin zaman Allah razı olsun desin bu bizim için yeterli, biz başka bir şey istemiyoruz “ diyor.

Hem torununa bakan hem de okuluna devam eden Meryem Altın hayallerini gerçekleştirdiği için çok mutlu olduğunu, ders çalıştığında huzurlu ve bilgi sahibi olmuş hissettiğini ve gençlere ellerindeki imkanın farkında olmaları gerektiğini belirtirken, zamanın ne kadar değerli olduğunu vurguluyor.