Keşke…

Hadi her şeyi bir kenara bırak… Bir mum yak ve içiyorsan bir de sigara… Kapat gözlerini ve bütün “keşke” lerinle yüzleş bugün…

Hayatın sana küstüğü anları düşün ve onlara neden olan “keşke” lerini… Hadi yüzleş… Yüzleş ki… Her “keşke” yi bir “iyi ki” ile sıvayabilesin… Yüzleş ki… Yarın ben bugün yeniden doğdum diyebilesin…

Yaşamın senden aldıklarını… Senin ondan çaldıklarını… Her şeyden öte yaşadıklarını düşün… Her “keşke” nin yerine bir “iyi” ki koy yaşadığın anlara ve anları böl yıllara… Hadi “keşke” lerini say… Senin için yüzlerce “keşke” nin karşısına bir “iyi ki” koy yaşanan anlara inat… Hadi tart… Ve düşün hangisi ağır diye…

Ne çok şey almıştır zaman ve ne çok şeyi tüketmiştir farkına varmadan… İnsan en çok kaybettiği değerler için ağlar ve en çok yitik zamanlarda bıraktığımız “keşke” leri yaşarız ömrümüzde… Ne çoktur dilimizdeki yeri ne çok anlam saklarız bu tek kelimede… Ne büyük bir sırdır yüreğimizde son nefese kadar taşımamız gereken… Peki ya “iyi ki” saklamak zorunda olmadığımız en karanlık gecede bile bize ışık olan… Herkesle paylaştığımız kaç tane “iyi ki” var hayatımızda…

Sen her gece mumlar yakarsın ve ağlarsın en saf yanınla… Ama “keşke” ler yapışır yakana… Bir tünel olmalıdır hayatın karanlığında… Işığa uzanan bir dehliz… Ne kadar yakındır oysa beklenen ışık… Görürsün… Ama yaklaştıkça kaybolur hayattaki “keşke” lerin gölgesinde… Bütün renkler yitirir anlamını… Bütün anlamlar kaybolur… Kendini en mutlu hissettiğin anda bile bir “keşke” çıkar karşına seni umutsuzluğa sürükleyen…

İçeriği “iyi” ki olan hiçbir “keşke” yoktur…

Hadi her şeyi bir kenara bırak… Bütün “keşke” lerin karşısına tek bir tane “iyi ki” koy… Kapat gözlerini… Ve düşün…

“Keşke” ler ıslıkla “iyi ki” ler yumrukla yıkılır unutma…

Hadi “iyi ki” askerlerinde bir ordu kur kendine… Bütün “keşke” lere savaş aç… Pusuya düşür onları… Denizden geçemiyorsan… Karadan yürüt gemilerini… Kavgada namertlik yoktur unutma… Varsın senin için kalleş desinler… Sırtından kurşunla onları… Sonra bir darağacı kur yüreğinde… Bütün “keşke” leri idamla yargıla ve as… Yürü ardında bakmadan… Başın dik olsun… Muhteşem bir savaş kazanmış muzaffer bir komutan edasıyla yürü… Adımların hiç tereddüt etmesin “iyi ki” lere giderken…

“Zorbalar görünüşte galiptir” unutma***

Çünkü keşkeler yok artık… Yokuş yok… Viraj yok… Artık ömrünün her karesini dilediğin renge boyayabileceğin bir yol var önünde… Hep “iyi ki” lere uzanan hep “iyi” lerin olduğu… Boya dilediğince boya… Her umut ayrı bir renk… Her hayal ayrı bir desendir avuçlarında unutma…

Yaşam bir düş değildir… Hangi rüyayı görmek istiyorsan onu hayal edersin ve kapatırsın gözlerini… Bırak hayat bütün “keşke” yapraklarını döksün takviminden… Dünün hükmü dünde kalmıştır çoktan…

Tek kural vardır yaşamda “DÜŞÜN… İNAN… ÇALIŞ… BAŞAR…”

Hadi her şeyi bir kenara bırak… Bir mum yak ve içiyorsan bir de sigara… Birleştir kirpiklerini ve yeniden öğret gözlerine “iyi ki” leri görmeyi…

Eline bir sözlük al… Önce KEŞ sonra İYİ kelimelerinin anlamana bak… Hadi karar ver… Hangisi daha hoş geliyorsa kulağına yarın sabah onları kat hayatına…

Olur mu?

*** Abraham LİNCOLN

Nedim Saatcioğlu/ Gözlükçü