Gözlüğün Şeysi!…

Bu istekle karşilaştığınızda açıklamaya gerek var mı? “Gözlüğün dengesi bozuk ayarlasana ” diyor Muhatabınız.

–Şu şeye bi baksanız, çerçeve hakkım gelmiş mi?

Burada ki “şey” bilgisayar mı, SGK mı? Elbette anladınız, SGK!.. Bunlar, istisnai örnekler.

Bu meslekte hiçbir şey öğrenemedim se, öğrendiğim tek şey ; ” gözlüğün şey’si”diye söze başlayanların kast ettiği şey’in büyük ölçüde plaket ve vida olduğudur.

Hiç kimse, gözlüğün çerçevesi ya da camı için “gözlüğün”şey’i ” tabirini kullanmaz. Çünkü, onların maddi bir değeri vardır. Plaket, vida herhangi bir değer ifade etmediği için, onlar ” şey” dir. Bu da kötü bir şey değildir ayrıca. İşimiz bu.

Elbette severek karşılayacağız bu istekleri.

Müesseselerimizden içeriye, ya şu gözlüğün şey’i ne bir baksan ya… diyerek dükkana giren kimsenin ne istediği belli.

Ücret alınmadan gözlüğünün plaket, vida gibi bir ihtiyacının karşılanmasını istiyordur. Bunda da kötü bir “şey” yok. Siz de zaten asıl yaptığınız hizmetin bir bonosu, bir “şey” i olduğunu kabul etmişsinizdir. Ben şahsen bu “şey”i o denli içselleştirmiştim ki, birinin,
–Ya baba! Bu gözlüğün zamazingosu düşmüş. Takar mısın?

dediklerinde, acayip bozulurum. Zamazingo da nedir? O kadarcık “şey” i bilemeyip, bunu farklı isimlendirenlere de bir kızarım ki, anlatamam. Plaket ve pabuç denmesine de, kıl- tüy diye adlandırılmasına da. Meslek olarak elimiz de kalan tek “optikal şey ” olan bu vida ve benzeri aparatlara gerektiği değeri vermeyenlere acayip kıl olurum.

Evet, arada bizi zor durumda bıraktığı oluyordur. Hele yalnız ya da az elemanla çalışılan dükkanlar da bu “şey” olayının satışta da gözlüğün yapımında da asıl malzemenin önüne geçtiği de oluyordur.

Ama olsun. O bizim ” şey”imizdir.
Kordonu, silme bezi, solüsyonu, kılıfı ile mesleki olarak “şey “ler konusunda çok eksiklik hissetmesek te, bizim asıl ” optikal şey”imiz vida’ dır.

Ve bu “ŞEY” in mesleki bir sempozyum ile “şey” edilmesi önerimdir.

Metin TURANLI