Bongo

Kayıp insanların izinde yürüyorum.

Bir şekilde bu mesleğe katkıda bulunmuş, Bu meslekten nafakasını çıkarmış ya da geçici bir şekilde de olsa yolu bu meslekten geçmiş insanların izindeyim. Zaman hepimizi çok hızlı bir şekilde öğütüyor.

Meslekte iz bırakanlar bir şekilde çırakları, kalfaları yetiştirdikleri ile bir sohbet ortamın da zaten bizimle beraberler ama bir de çok kısıtlı bir çevrede kısa süreli bir istasyon gibi mesleğimizde bir görünüp bir daha haber alınamayan kimseleri aklıma getiren Alem FM deki müzik programı oldu 70 Ve 80 lerin damar şarkılarının çalındığı program da Müslüm Gürses, Mine Koşan, Hakkı Bulut, Ercan Turgut’lar bana Bongo’ yu getirdi.

Metin Turanlı

Oysa bize muhasebeci Şahabettin amca vasıtasıyla gelmişti. Muhasebesini tuttuğu Kısıklı Çamlıca Gazinosundan tanıdığı Bongo’ya işten çıkarılınca sahip çıkmış, Eli ayağı düzgün, efendi de bir çocuk referansı ile (o dönemler mesleki bilgiden çok eli, ayağı düzgün olmak önemliydi) patronuma önermişti. ”Ne iş olsa yaparım ”kontenjanından direk tezgahta çalışmaya başlayan bu abimiz (Abi lafını şimdi kullanıyorum. Oysa o zamanlar kısa boyu ve bebeksi yüzüyle kendimizle akran görürdük) dükkanımızda ki 10-15 günlük çalışma hayatı boyunca biz çalışanlara 2 kez bongo ziyafeti çekmişti.

İlk günler temkinli yaklaştığımız Bongo’nun ilginç hayat hikayesi hepimizi etkilemişti. Çok küçük yaşlar da darbuka çalarak başladığı gazino hayatın da asıl ününü Kalipso kralı Metin Ersoy’a Bongosu ile eşlik ederek sağlamış. Sonrasında yukarıda ismini saydığım Müslüm Gürses’te Mine Koşan’a, Ercan Turgut’a dek bir sürü ünlüye yurt dışı konserleri de dahil olmak üzere eşlik ederek gece hayatının ışıltısında eriyip gitmişti. En ünlü dansözlere solo geçiş yaparken birden kendini Azderoğlu gibi, çamlıca gazinosu gibi 2.sınıf yerlerde çalışırken bulmuştu. 30 yaşların sonunda olacağına hayatta inanamayacağınız Mehmet abi, alkol problemi yüzünden oralarda da tutunamamış olmalı ki, sanatını bizim vitrin temizlemek için kaldığımız gecelerde yanından hiç ayırmadığı bordo renkli Bongosu ile ” Mavi mavi masmavi ” den ”Ah şu gemide ben de olsaydım’a ” varıncaya dek geniş bir yelpaze de bizlere sergilemişti.

Yel değirmenin de bir bekar odasında kaldığını bildiğimiz Bongo , tezgahta tutuk olsa dahi sonraları diğer çalışanların repliklerini ezberleyerek gözlük satışına başlamıştı bile. Kısa çalışma hayatın da 2. vitrin yapışımız da onun son günü oldu. Şarkı ile türkü ile başlayan gece eğlenceli bir şekilde devam ederken sesimizden rahatsız olan semt sakinlerinin uyarısı ile ortamı bozulan Bongo dışarı çıktı.

Bir arka sokaktaki Hünkar Restorant ta içerek geldiğinde ortalık savaş yerine döndü. Sağa sola küfürler ederek vitrin camını yere indirdiğinde ertesi günü bir daha geceleri vitrin temizliği yapılmayacak yasağına neden oldu. Ama bir daha da Bongo’yu gören olmadı. Yurt için de bir turneye çıktığı haberi bize ulaştığında patron ‘’ Mehmet mi?

Mehmet te kim? ” diye unutulmuşlar kervanına dahil oldu. Her daim kaybedenlerden olan Bongo’yu bu yazı konusu yapmam demin dediğim gibi duayen gözlükçülere haksızlıktır.

Ama bizim yanına bile yaklaşamayacağınız bir dünyanın ünlüleri ile ilgili anlattığı anekdotlar, anılar ve fıkralar ile bir dönemimizi renklendirmişti.

Metin TURANLI