Ben Eşyayım.

Bunlar ya üretim esnasında yapılan bir hatadan kaynaklanır ya dayanıksız bir malzemeden yapılmışımdır ya da kullanımıma özen göstermeyen hoyrat davranışların sonucu olabilir.

Bir gözlük olarak sabah sabah kaplamalarımın vaktinden önce soyulması sebebiyle satıldığım dükkânın sahibiyle tüketici arasındaki benim üzerimden yürüyen bir atışma sebebiyle sahibi tarafından yere atılıp üzerinde tepinilen bir gözlük olarak kırılan gururumla gezegende ki tüm eşyalar adına bunları yazıyorum.

Dilim olsa konuşacağım ve onlara diyeceğim ki ” Ya arkadaşlar ben bir eşyayım ”ama şimdilik tek yapabildiğim içimden geçenleri bu kağıda dökebilmek.

Ben bir eşyayım.

Ben insan zekası ve gücü ile insana hizmet etmek için yaratıldım. İlk insanın dişlerinin arasına giren etleri çıkarmak için kullandığı odun kıymığından, insanların üzerine bombalar atan teknolojinin en gelişmiş uçaklarına varıncaya kadar, ben bir eşyayım. Seçme şansım yok. Kime hizmet vereceğime ben karar veremem.

Ama gücümün farkındayım. Ben insan için varım, bu doğru. Ama bir çok insan için hayatın ta kendisiyim.

Ben EŞYAYIM.

Menkulum, gayri menkulum. Dünyanın en pahalı evinden bir çamaşır mandalına kadar hayatı artık ben biçimlendiriyorum. Kullanım amaçlarıma göre değil, pazarlama stratejilerine göre yaşam eşittir. Ben oldum. Renkliler için ayrı çamaşır deterjanı, elektrikli diş fırçası, otomobil kit’i, kolunuzda ki saat, kapının arkasında ki askılık,bahçede kullanılmayan hamak, ayağında ki kırmızı çorap, bu yazıyı yazan kalem, göbeğinde ki piercing, sahildeki yırtık can yeleği, otoyolda ki kamyon,.. Hepsi benim.
Bir gözlük olarak saygı duyulmasından vaz geçtim, bir eşya olarak bu haksızlığa sessiz kalamam.

Siz kendinizi ne zannediyorsunuz?Bana en çok sahip olanlar hayatı benim üzerimden kurguladılar.

Ben eşyayım.
Benim tabiatımdan doğan kurallarım var.Bizzat hukukun kendisiyim.İnsan ilişkilerini belirlerim.Adaletin bile temeliyim.

Ben statüyüm. Ailesini, dostlarını,insanları sevmeyenler beni seviyor. ”Ne güzel bir arabam,ne harika bir evim var” diyenler, bir cep telefonu yüzünden kaç kişiyle küstüklerini anlatıp karşısındakilerden anlayış bekliyorlar. Ben şan, şöhret,güç,kariyer sahibiyim.

Ben değerliyim.Savaşlar,barışlar,gümrük anlaşmaları,vergiler her şey benim için ve benim üzerimden hesaplanır.

Ve ben herşeyim. Seri üretimlerle,pazarlama taktikleriyle dünyada ki her şey den fazlayım. Ekonomi kurallarına göre çoğaldıkça değerimin azalması lazım, kanunları bile boşa çıkardım. Sayım arttıkça değerim düşer gibi olur ama bir üst modellerimle değerimi her zaman artarak korurum.

Ve ben artık çok fazlayım.Öyle çok biriktirildim öyle çok istif edildim ki, kullanımda olmayanlarımla beraber dünyanın neredeyse yarısından fazlasına sahibim.

Bana sahip olduğu için insanların güç,iktidar sahibi olamaları ve saygınlık görmeleri benim tercihim değil.Ben beni kullanmanızı, benden faydalanmanızı beklerim. Beni hayatın anlamı gibi görmenizi değil.

Ben eşyayım.

Kullanma kılavuzlarım da yazmıyor ama, ben dünyanın en pahalı eşyası da olsam size sevgiyle gülen bir çocuğun gülüşü olamam. Sevdiğinize içtenlikle verdiğiniz bir papatyadan daha değerli değildim.

Ben eşyayım. Tercihim olamaz. Dünya su forumunda suyun pazarlamasına ait raporları okuyan bir yüzde ki gözlükten çok, ortadan kırılan çerçevesini bantlayıp ta kullanan bir emekçinin gözlüğü olmak isterdim. Ama bana sormadınız. Beni kullandınız. Nasıl kullandığınızdan rahatsız olmadım. Ne niyetle kullandığınız ilgilendiriyor beni.

Benim üzerimden insan ilişkilerinin zarar görmesinden muzdaribim. Ben bana sahip olanlardan çok,onların sahibiyim artık.

Ben eşyayım.

Ve benim bir ruhum var.

Bana sahip olabilirsiniz ama ruhuma asla.

Metin Turanlı